دی بدان رستهٔ از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 132
1. دی بدان رستهٔ صرافان من بر در تیم
پسری دیدم تابنده‌تر از در یتیم
...
ای محمد نام و احمد از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 133
1. ای محمد نام و احمد خلق و محمودی شیم
محمدت را همچنان چون ملک را تیغ و قلم
...
ما فرش بزرگی به از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 134
1. ما فرش بزرگی به جهان باز کشیدیم
صد گونه شراب از کف اقبال چشیدیم
...
گر تو به دو گانه‌ای از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 135
1. گر تو به دو گانه‌ای ز ما پیشی
ما از تو به فضل و مردمی پیشیم
...
ای علایی ببین از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 136
1. ای علایی ببین و نیک ببین
که زمانه ستمگریست عظیم
...
گفت حکیمی که مفرح از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 137
1. گفت حکیمی که مفرح بود
آب و می و لحن و خوش و بوستان
...
چند گویی که زحمتت از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 138
1. چند گویی که زحمتت کردم
تا نگردی ز من گران گران
...
منم آن مفلسی که از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 139
1. منم آن مفلسی که کیسهٔ من
ندهد شادیی به طراران
...
ای به عین حقیقت از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 140
1. ای به عین حقیقت اندر عین
باز کرده ز بهر دیدن عین
...
چنگری ای پارسا از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 141
1. چنگری ای پارسا در عاشق مسکین به کین
تا ز بد فعلی چه داری بر مسلمانان یقین
...
در طریق دین قدم از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 142
1. در طریق دین قدم پیوسته بوذر وار زن
ور زنی لافی ز شرع احمد مختار زن
...
پای بلقاسم ز پای از سنایی غزنوی قصیده-قطعه 143
1. پای بلقاسم ز پای بلحکم بشناس نیک
نیستی ایوب فرمان از دم کرمان مکن
...