قصاید در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 ای خدایی که رهیت افسر دو جهان نشود تا بر حسب تو فرش قدمش جان نشود

2 چنگ در دامن مهر تو چگونه زند آنک مر ورا خدمت تو قید گریبان نشود

3 سخت پی سست بود در طلب کوی تو آنک مرد را بادیه بر یاد تو بستان نشود

4 هر که در جست لقایت نبود راست چو تیر خواب در دیدهٔ او جز سر پیکان نشود

1 باش تا حسن نگارم خیمه بر صحرا زند شورها بینی که اندر حبة الماوا زند

2 از علای خلق او عالم چو علیین شود پس خطابش قرب «سبحان الذی اسری» زند

3 کیست کو پهلو زند با آنکه دولتخانه را از بزرگی سر به «اوادنی» و «ما اوحی» زند

4 در حجاب کبر یا چون باریا جولان کند تکیه کی بر مسند «لا خوف» و «لا بشری» زند

1 بیخ اقبال که چون شاخ زد از باغ هنر گر چه پژمرده شود باز قبول آرد بر

2 دولت با هنران را فلک مرد افگن زند آسیب ولیکن نکند زیر و زبر

3 گوشمالی دهد ایام ولیکن نه به خشم تا هنر با خرد آمیخته گردد ز عبر

4 کی ز دوران فلک طعمهٔ تقدیر شود هر کرا بهر هنر بخت بپرورد به بر

1 ای حریفان ما نه زین دستیم دستی برنهید باده‌مان خوشتر دهید و نقلمان خوشتر نهید

2 بام ما دیگر زنید و شام ما دیگر پزید نام ما دیگر کنید و دام ما دیگر نهید

3 هر کسی را جام او با جان او یکسان کنید هر کسی را نقل او با عقل او همبر نهید

4 چند از شش سوی یک دم چار بالشهای ما بر فراز تارک نه چرخ و هفت اختر نهید

1 ای مسلمانان خلایق حال دیگر کرده‌اند از سر بی‌حرمتی معروف منکر کرده‌اند

2 در سماع و پند اندر دین آیات حق چشم عبرت کور و گوش زیرکی کر کرده‌اند

3 کار و جاه سروران شرع در پای اوفتاد زان که اهل فسق از هر گوشه سر بر کرده‌اند

4 پادشاهان قوی برداد خواهان ضعیف مرکز درگاه را سد سکندر کرده‌اند

1 درین مقام طرب بی تعب نخواهی دید که جای نیک و بدست و سرای پاک و پلید

2 مدار امید ز دهر دو رنگ یک رنگی که خار جفت گلست و خمار جفت نبید

3 به عیش ناخوش او در زمانه تن در ده که در طویلهٔ او با شبه است مروارید

4 ز دور هفت رونده طمع مدار ثبات میان چار مخالف مجوی عیش لذیذ

1 درگه خلق همه زرق و فریبست و هوس کار درگاه خداوند جهان دارد و بس

2 هر که او نام کسی یافت ز آن درگه یافت ای برادر کس او باش و میندیش از کس

3 بندهٔ خاص ملک باش که با داغ ملک روزها ایمنی از شحنه و شبها ز عسس

4 گر چه با طاعتی از حضرت او «لا تامن» ور چه با معصیتی از در او «لا تیاس»

1 طلب ای عاشقان خوش رفتار طرب ای شاهدان شیرین‌کار

2 تا کی از خانه هین ره صحرا تا کی از کعبه هین در خمار

3 زین سپس دست ما و دامن دوست بعد از این گوش ما و حلقهٔ یار

4 در جهان شاهدی و ما فارغ در قدح جرعه‌ای و ما هشیار

1 ای دل به کوی فقر زمانی قرار گیر بیکار چند باشی دنبال کار گیر

2 گر همچو روح راه نیابی بر آسمان اصحاب کهف‌وار برو راه غار گیر

3 تا کی حدیث صومعه و زهد و زاهدی لختی طریق دیر و شراب و قمار گیر

4 خواهی که ران گور خوری راه شیر رو خواهی که گنج در شمری دنب مار گیر

1 ای دل از عقبات باید دست از دنیا بدار پاکبازی پیشه گیر و راه دین کن اختیار

2 تخت و تاج و ملک و هستی جمله را در هم شکن نقش و مهر نیستی و مفلسی بر جان نگار

3 پای بر دنیا نه و بر دوز چشم از نام و ننگ دست بر عقبا زن و بر بنده راه فخر و عار

4 چون زنان تا کی نشینی بر امید رنگ و بوی همت اندر راه بند و گام زن مردانه‌وار