خجسته باد بهاری بهار از سنایی غزنوی قصیده 141
1. خجسته باد بهاری بهار ارسنجان
بر آن ظریف سخی و جواد و راد و جوان
...
تا کی از یاران وصیت تخت از سنایی غزنوی قصیده 142
1. تا کی از یاران وصیت تخت و افسر داشتن
وز برای لقمه‌ای نان دست بر سر داشتن
...
کار عاقل نیست در دل مهر از سنایی غزنوی قصیده 143
1. کار عاقل نیست در دل مهر دلبر داشتن
جان نگین مهر مهر شاخ بی‌بر داشتن
...
شرط مردان نیست در دل از سنایی غزنوی قصیده 144
1. شرط مردان نیست در دل عشق جانان داشتن
پس دل اندر بند وصل و بند هجران داشتن
...
دست اندر لام لا خواهم از سنایی غزنوی قصیده 145
1. دست اندر لام لا خواهم زدن
پای بر فرق هوا خواهم زدن
...
ای مسافر اندرین ره گام از سنایی غزنوی قصیده 146
1. ای مسافر اندرین ره گام عاشق‌وار زن
فرش لاف اندر نورد و گفت از کردار زن
...
ای یار مقامر دل پیش آی از سنایی غزنوی قصیده 147
1. ای یار مقامر دل پیش آی و دمی کم زن
زخمی که زنی بر ما مردانه و محکم زن
...
چو مردان بشکن این زندان از سنایی غزنوی قصیده 148
1. چو مردان بشکن این زندان یکی آهنگ صحرا کن
به صحرا در نگر آن گه به کام دل تماشا کن
...
رحل بگذار ای سنایی رطل از سنایی غزنوی قصیده 149
1. رحل بگذار ای سنایی رطل مالامال کن
این زبان را چون زبان لاله یک دم لال کن
...
ای سنایی قدح دمادم کن از سنایی غزنوی قصیده 150
1. ای سنایی قدح دمادم کن
روح ما را ز راح خرم کن
...
ای سنایی خویشتن را بی از سنایی غزنوی قصیده 151
1. ای سنایی خویشتن را بی سر و سامان مکن
مایهٔ انفاس را بر عمر خود تاوان مکن
...
ای دل ار در بند عشقی عقل از سنایی غزنوی قصیده 152
1. ای دل ار در بند عشقی عقل را تمکین مکن
محرم روح‌الامینی دیو را تلقین مکن
...