قصاید در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 بر بساز کم زنان خود را بر آن مهتر نهیم گر دغا بازد کسی ما مهره در ششدر نهیم

2 پاکبازانیم ما را نه جهاز و نه گرو گر حریفی زر نهد ما جان به جای زر نهیم

3 در دو کونم نیست از معلوم حالی یک درم با چنین افلاس خود را نام سر دفتر نهیم

4 چون خطا از سامری بینیم در هنگام کار غایت سستی بود گر جرم بر آزر نهیم

1 الا یا خیمهٔ گردان به گرد بیستون مسکن گه از بن دامنت ماهست و گاهت ماه بر دامن

2 چراغ افروخته در تو بسی و هفت از آن گردان که گه بر گاوشان جایست و گه بر شیرشان مسکن

3 چو خورشید ملک هنجار و برجیس وزیر آسا چو بهرام سپهسالار و چون ناهید بربط زن

4 چو کیوان قوی تاثیر دهقان طبع بر گردون چو تیر و ماه دیوان ساز پیک‌انگیز در برزن

1 بخ بخ اگر این علم برافرازم در تفرقه سوی جمع پردازم

2 باشد بینم رخان معشوقم وز صحبت خود دری کند بازم

3 از راهبران عشق ره پسرم با پاک بران دو کون در بازم

4 شطرنج به شاهمات بر بندم در ششدره مهره‌ای در اندازم

1 گاه آن آمد که با مردان سوی میدان شویم یک ره از ایوان برون آییم و بر کیوان شویم

2 راه بگذاریم و قصد حضرت عالی کنیم خانه‌پردازیم و سوی خانهٔ یزدان شویم

3 طبل جانبازی فرو کوبیم در میدان دل بی‌زن و فرزند و بی‌خان و سر و سامان شویم

4 گاه با بار مذلت سوی آن مسجد دویم گاه با رخت غریبی نزد آن ویران شویم

1 گر شراب دوست را در دست تو نبود ثمن خویشت را در خرابات جوانمردی فگن

2 کان خراباتیست پر سلوی و من بی قیاس تا سلو یابی ز سلوی منتی یابی ز من

3 جوی می‌بینی روان در باغهای دلبران عاشقان بینی چمان با جام می اندر چمن

4 های های و هوی و هوی عاشقان و دلبران هر یکی در امتحان دلفریبی ممتحن

1 ز باده بده ساقیا زود دادم که من خرمت خویش بر باد دادم

2 ز بیداد عشقت به فریاد آیم نیاید به جز بادهٔ تلخ یادم

3 به آتش کنندم همی بیم آن جا من این جا ز عشق اندر آتش فتادم

4 بدان آتش آنجا مبادا که سوزم درین آتش اینجا رهایی مبادم

1 ای حل شده از علم تو صد گونه مسائل وی به شده از دست تو صد علت هایل

2 ای خواجهٔ فرزانه علی بن محمد وی نایب عیسی به دو صد گونه دلایل

3 عقل از تو چنان تیز که سودا ز تخیل جان از تو چنان زنده که اعضا به مفاصل

4 فرزانهٔ خلقت شده از کین تو شیدا دیوانهٔ اصلی شده از مهر تو عاقل

1 درین لافگاه ارچه پیروز روزم ز بد سیرتی سغبهٔ شر و شورم

2 درین زیر چرخ از مزاج عناصر گهی دیوم و گه ددم گه ستورم

3 ز خبث و ز بی آگهی با عزیزان درون خار پشتم ز بیرون سمورم

4 ز بهر دو طامات و ژاژ و مزخرف همه ساله با خلق در شر و شورم

1 خیز تا خود ز عقل باز کنیم در میدان عشق باز کنیم

2 یوسف چاه را به دولت دوست در چه صد هزار باز کنیم

3 در قمار وقار بنشینیم خویشتن جبرییل ساز کنیم

4 هر چه شیب و فراز پردهٔ ماست خاک بر شیب و بر فراز کنیم

1 کی باشد کین قفس بپردازم در باغ الاهی آشیان سازم

2 با روی نهفتگان دل یک دم در پردهٔ غیب عشقها بازم

3 کش در چمن رسول بخرامم خوش در حرم خدای بگرازم

4 این چار غریب ناموافق را خشنود به سوی خانه‌ها تازم