چون من و چون تو شد ای دوست از سنایی غزنوی قصیده 130
1. چون من و چون تو شد ای دوست چمن
یک چمانه من و تو بی تو و من
...
دی ز دلتنگی زمانی طوف از سنایی غزنوی قصیده 131
1. دی ز دلتنگی زمانی طوف کردم در چمن
یک جهان جان دیدم آنجا رسته از زندان تن
...
ای همیشه دل به حرص و آز از سنایی غزنوی قصیده 132
1. ای همیشه دل به حرص و آز کرده مرتهن
داده یکباره عنان خود به دست اهرمن
...
کرد نوروز چو بتخانه از سنایی غزنوی قصیده 133
1. کرد نوروز چو بتخانه چمن
از جمال بت و بالای شمن
...
برگ بی‌برگی نداری لاف از سنایی غزنوی قصیده 134
1. برگ بی‌برگی نداری لاف درویشی مزن
رخ چو عیاران نداری جان چو نامردان مکن
...
ای ز راه لطف و رحمت متصل از سنایی غزنوی قصیده 135
1. ای ز راه لطف و رحمت متصل با عقل و جان
وی به عمل و قدر و قدرت برتر از کون و مکان
...
بنه چوگان ز دست ای دل از سنایی غزنوی قصیده 136
1. بنه چوگان ز دست ای دل که گمشد گوی در میدان
چه خیزد گوی تنهایی زدن در پیش نامردان
...
ویحک ای پردهٔ پرده‌در از سنایی غزنوی قصیده 137
1. ویحک ای پردهٔ پرده‌در در ما نگران
بیش از این پردهٔ ما پیش هر ابله مدران
...
چرخ نارد به حکم صدر دوران از سنایی غزنوی قصیده 138
1. چرخ نارد به حکم صدر دوران
جان نزاید به سعی چار ارکان
...
دین را حرمیست در خراسان از سنایی غزنوی قصیده 139
1. دین را حرمیست در خراسان
دشوار ترا به محشر آسان
...
ای سنایی ز آستان نتوان از سنایی غزنوی قصیده 140
1. ای سنایی ز آستان نتوان شدن بر آسمان
زان که روحانی رود بر آسمان از آستان
...