غزلیات در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 چون درد عاشقی به جهان هیچ درد نیست تا درد عاشقی نچشد مرد مرد نیست

2 آغاز عشق یک نظرش با حلاوتست انجام عشق جز غم و جز آه سرد نیست

3 عشق آتشی ست در دل و آبی ست در دو چشم با هر که عشق جفت ست زین هر دو فرد نیست

4 شهدیست با شرنگ و نشاطی‌ست با تعب داروی دردناکست آنرا که درد نیست

1 معشوقه از آن ظریفتر نیست زان عشوه‌فروش و عشوه خر نیست

2 شهریست پر از شگرف لیکن زو هیچ بتی شگرف‌تر نیست

3 مریم کده‌ها بسیست لیکن کس را چو مسیح یک پسر نیست

4 فرزند بسیست چرخ را لیک انصاف بده چنو دگر نیست

1 جام می پر کن که بی جام میم انجام نیست تا به کام او شوم این کار جز ناکام نیست

2 ساقیا ساغر دمادم کن مگر مستی کنم زان که در هجر دلارامم مرا آرام نیست

3 ای پسر دی رفت و فردا خود ندانم چون بود عاشقی ورزیم و زین به در جهان خودکام نیست

4 دام دارد چشم ما دامی نهاده بر نهیم کیست کو هم بسته و پا بستهٔ این دام نیست

1 جانا به جز از عشق تو دیگر هوسم نیست سوگند خورم من که بجای تو کسم نیست

2 امروز منم عاشق بی مونس و بی‌یار فریاد همی خواهم و فریاد رسم نیست

3 در عشق نمی‌دانم درمان دل خویش خواهم که کنم صبر ولی دست رسم نیست

4 خواهم که به شادی نفسی با تو برآرم از تنگ دلی جانا جای نفسم نیست

1 عشق رخ تو بابت هر مختصری نیست وصل لب تو در خور هر بی خبری نیست

2 هر چند نگه می‌کنم از روی حقیقت یک لحظه ترا سوی دل ما نظری نیست

3 تا پای تو از دایرهٔ عهد برون شد در هستی خویشم به سر تو که سری نیست

4 بر تو بدلی نارم و دیگر نکنم یاد هر چند که آرام تو جز باد گری نیست

1 کار دل باز ای نگارینا ز بازی در گذشت شد حقیقت عشق و از حد مجازی در گذشت

2 گر به بازی بازی از عشقت همی لافی زدم کار بازی بازی از لاف و بازی در گذشت

3 اندک اندک دل به راه عشقت ای بت گرم شد چون ز من پیشی گرفت از اسب تازی در گذشت

4 سودکی دارد کنون گر گوید ای غازی بدار تیر چون از شست شد از دست غازی در گذشت

1 سرگران از چشم دلبر دوش چون بر ما گذشت اشک خون کردم ز غم چون بر من از عمدا گذشت

2 من ز غم رفتم ولی ترسیدم از نظاره‌ای کاندرین ساعت برین ره حور یا حورا گذشت

3 گفت خورشید خرامان دیدم و ماه سما کز تکبر دوش او ابر بر زهرهٔ زهرا گذشت

4 لولو لال همی بارم ز عشقش در کنار کز کنارم ناگهان آن لولو لالا گذشت

1 زینهاد این یادگار از دست رفت در غم تو روزگار از دست رفت

2 چون مرا دل بود با او برقرار دل شد و با دل قرار از دست رفت

3 سیم و زر بودی مرا و صبر و هوش در غم تو هر چهار از دست رفت

4 پای من در دام تو بس سخت ماند گر نگیری دست کار از دست رفت

1 عشق ازین معشوقگان بی وفا دل بر گرفت دست ازین مشتی ریاست جوی دون بر سر گرفت

2 عالم پر گفتگوی و در میان دردی ندید از در سلمان در آمد دامن بوذر گرفت

3 اینت بی همت که در بازار صدق و معرفت روی از عیسا بگردانید و سم خر گرفت

4 سامری چون در سرای عافیت بگشاد لب از برای فتنه را شاگردی آزر گرفت

1 هر آن روزی که باشم در خرابات همی نالم چو موسی در مناجات

2 خوشا روزی که در مستی گذارم مبارک باشدم ایام و ساعات

3 مرا بی خویشتن بهتر که باشم به قرایی فروشم زهد و طاعات

4 چو از بند خرد آزاد گشتم نخواهم کرد پس گیتی عمارات