غزلیات در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 ای شادی و غم ز صلح و جنگ تو وی داد و ستد ز سیم و سنگ تو

2 ای آفت و راحت شب و روزم چشم و دهن فراخ و تنگ تو

3 بر نافهٔ مشک و باغ گل دایم حقد و حسدی ز بوی و رنگ تو

4 عذر تو اگر چه لنگ من پیوست خرسند شدم به عذر لنگ تو

1 ای لعبت مشکین کله بگشای گوی از آن کله می خور ز جام و بلبله با ما خور و با ما نشین

2 مشک از هلال انگیختی وز لاله عنبر بیختی وز مه فرود آویختی کرده به چنگ اندر عجین

3 از هیچ مادر یا پدر چون تو نزاید یک پسر خورشیدی ای جان یا قمر گر دل ببردی شو ببین

4 ای ماهرو نیکو سیر ای روی چو شمس و قمر من بر تو نگزینم دگر گر تو گزینی شو گزین

1 خیز تا دامن ز چرخ هفتمین برتر کشیم هفت کشور را به دور ساغری اندر کشیم

2 هفت گردون مختصر باشد به پیش مرد عشق شاید ار دامن ز کون مختصر برتر کشیم

3 نفس ما خصمی عظیم اندر نهاد راه ماست غزو اکبر باشد ار در روی او خنجر کشیم

4 پای ما در دام عشق خوبرویان بسته شد زین قبل درد و بلای عاشقی بر سر کشیم

1 آمد گه آنکه ساغر آریم آواز چو عاشقان برآریم

2 بر پشت چمن سمن برآمد ما روی بر آن سمنبر آریم

3 در باغ چو بنگریم رویش جانها به نثار بتگر آریم

4 اندر ره عاشقی ز باده گر از سر لاف خود برآریم

1 ای خواب ز چشم من برون شو ای مهر درین دلم فزون شو

2 ای دیده تو خون ناب می‌ریز ای قد کشیده سرنگون شو

3 آتش به صفات خویش در زن از هستی خویشتن برون شو

4 زان سگ بچه‌ای به کتف برگیر ناگاه به رستهٔ درون شو

1 خواجه سلام علیک آن لب چون نوش بین لعل شکروش نگر سنبل خور جوش بین

2 تا که بر اسب جمال گشت سوار آن پسر جلمهٔ عشاق را غاشیه بر دوش بین

3 جزع وی و لعل وی خامش و گویا شدند جزعی گویا نگر لعلی خاموش بین

4 بیدل و بیجان منم در غم هجران او خواجه سلام علیک عاشق مدهوش بین

1 چیست آن زلف بر آن روی پریشان کردن طرف گلزار به زیر کله پنهان کردن

2 زلف را شانه زدی باز چه رسم آوردی کفر درهم شده را پردهٔ ایمان کردن

3 ای گل باغ الاهی ز که آموخته‌ای دیده‌ها را به دو رخسار گلستان کردن

4 خاک در دیدهٔ خورشید زدن تا کی ازین دامن شب را از روز گریبان کردن

1 گر خسته دل همی نپسندی بیار رو تیمار عاشقی ز رهی باز دار رو

2 گر من گیاه سبزم و تو ابر نوبهار هل تا گیه بجوشد بر من بهار رو

3 پس گر به رود جیحون غرقه شوم در آب غرقه بمان مرا تو و کشتی مدار رو

4 ور من به یاد تو شوم از تشنگی هلاک هل تا شوم هلاک تو آبم میار رو

1 غریب و عاشقم بر من نظر کن به نزد عاشقان یک شب گذر کن

2 ببین آن روی زرد و چشم گریان ز بد عهدی دل خود را خبر کن

3 ترا رخصت که داد ای مهر پرور که جان عاشقان زیر و زبر کن

4 نه بس کاریست کشتن عاشقان را برو فرمان بر و کار دگر کن

1 جانا نگویی آخر ما را که تو کجایی کز تو ببرد آتش عشق تو آب مایی

2 ما را ز عشق کردی چو آسیای گردان خود همچو دانه گشتی در ناو آسیایی

3 گه در زمین دلها پنهان شوی چو پروین گاه از سپهر جانها چون ماه نو برآیی

4 از بهر لطف مستان وز قهر خود پرستان چون برق میگریزی چون باد می‌ربایی