غزلیات در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 ای یوسف حسن و کشی خورشید خوی خوش سیر از سر برون کن سرکشی امروز با ما باده خور

2 زین بادهٔ چون ارغوان پر کن سبک رطل گران با ما خور ای جان جهان با ما خور ای بدر پدر

3 ای خوش لب شیرین زبان خوش خوش در آ اندر میان بگشای ترکش از میان تا در میان بندم کمر

4 زلفت طراز گوش کن یک نیم ازو گل پوش کن می خواه و چندان نوش کن تا خوانمت تنگ شکر

1 الا ای ساقی دلبر مدار از می تهی دستم که من دل را دگرباره به دام عشق بربستم

2 مرا فصل بهار نو به روی آورد کار نو دلم بربود یار نو بشد کار من از دستم

3 اگر چه دل به نادانی به او دادم به آسانی ندارم ز آن پشیمانی که با او مهر پیوستم

4 چو روی خوب او دیدم ز خوبان مهر ببریدم ز جورش پرده بدریدم ز عشقش توبه بشکستم

1 تا دل من صید شد در دام عشق باده شد جان من اندر جام عشق

2 آن بلا کز عاشقی من دیده‌ام باز چون افتاده‌ام در دام عشق

3 در زمانم مست و بی‌سامان کند جام شورانگیز درد آشام عشق

4 من خود از بیم بلای عاشقی بر زبان می‌نگذرانم نام عشق

1 چون رخ به سراب آری ای مه به شراب اندر اقبال گیا روید در عین سراب اندر

2 ور رای شکار آری او شکر شکارت را الحمد کنان آید جانش به کباب اندر

3 جلاب خرد باشد هر گه که تو در مجلس از شرم برآمیزی شکر به گلاب اندر

4 راز «ارنی ربی» در سینه پدید آید گر زخم زند ما را چشم تو به خواب اندر

1 تا به بستانم نشاندی بر بساط انبساط ناگهانم در برآوردی و ماندی در بساط

2 برگشاد از قهر و لطف لشکر قهرت کمین تا به دلها درنگون شد رایت انس و نشاط

3 من ز بهر دوستی را جان و دل کردم سبیل تا بوم کارم جهاد و تا زیم شغلم رباط

4 اختلاط عشق تو با جان من باشد همی تا بود خون مرا با خاک روزی اختلاط

1 فراق آمد کنون از وصل برخوردار چون باشم جدا گردید یار از من جدا از یار چون باشم

2 به چشم ار نیستم گنج عقیق و لولو و گوهر عقیق‌افشان و گوهربیز و لولوبار چون باشم

3 کسی کوبست خواب من در آب افگند پنداری چو خوابم شد تبه در آب جز بیدار چون باشم

4 بت من هست دلداری و زود آزار و من دایم دل آزرده ز عشق یار زود آزار چون باشم

1 ای دل اندر نیستی چون دم زنی خمار باش شو بری از نام و ننگ و از خودی بیزار باش

2 دین و دنیا جمله اندر باز و خود مفلس نشین در صف ناراستان خود جمله مفلس وار باش

3 تا کی از ناموس و رزق و زهد و تسبیح و نماز بندهٔ جام شراب و خادم خمار باش

4 می پرستی پیشه‌گیر اندر خرابات و قمار کمزن و قلاش و مست و رند و دردی خوار باش

1 ای من غلام روی تو تا در تنم باشد نفس درمان من در دست توست آخر مرا فریاد رس

2 در داستان عشق تو در کاروان عشق تو عالم پر از بانگ جرس

3 نیکو بشناسم ز زشت در عشقت ای حورا سرشت ار بی‌تو باشم در بهشت آید به چشمم چون قفس

4 از نزدت ار فرمان بود جان دادنم آسان بود دارم ز تو تا جان بود در دل هوا در جان هوس

1 از حل و از حرام گذشتست کام عشق هستی و نیستی ست حلال و حرام عشق

2 تسبیح و دین و صومعه آمد نظام زهد زنار و کفر و میکده آمد نظام عشق

3 خالیست راه عشق ز هستی بر آن صفت کز روی حرف پردهٔ عشقست نام عشق

4 بر نظم عشق مهره فرو باز بهر آنک از عین و شین و قاف تبه شد قوام عشق

1 حلقهٔ زلف تو در گوش ای پسر عالمی افگنده در جوش ای پسر

2 کیست در عالم که بیند مر ترا کش بجا ماند دل و هوش ای پسر

3 هم تویی ماه قدح‌گیر ای غلام هم تویی سرو قباپوش ای پسر

4 سرو در بر دارم و مه در کنار چون ترا دارم در آغوش ای پسر