گرچه از جمع بی نیازانیم از سنایی غزنوی غزل 287
1. گرچه از جمع بی نیازانیم
عاشق عشق و عشقبازانیم
1. گرچه از جمع بی نیازانیم
عاشق عشق و عشقبازانیم
1. ما همه راه لب آن دلبر یغما زنیم
شکر او را به بوسه هر شبی یغما زنیم
1. او چنان داند که ما در عشق او کمتر زنیم
یا دو چنگ از جور او در دامن دیگر زنیم
1. باز ماندم در بلایی الغیاث ای دوستان
از هوای بی وفایی الغیاث ای دوستان
1. سنایی را یکی برهان ز ننگ و نام جان ای جان
ز عشق دانهٔ دو جهان میان دام جان ای جان
1. مرا عشقت بنامیزد بدانسان پرورید ای جان
که با یاد تو در دوزخ توانم آرمید ای جان
1. تماشا را یکی بخرام در بستان جان ای جان
ببین در زیر پای خویش جان افشان جان ای جان
1. جانا نخست ما را مرد مدام گردان
وانگه مدام در ده مست مدام گردان
1. ای وصل تو دستگیر مهجوران
هجر تو فزود عبرت دوران
1. عاشقی گر خواهد از دیدار معشوقی نشان
گر نشان خواهی در آنجا جان و دل بیرون نشان
1. چون در معشوق کوبی حلقه عاشقوار زن
چون در بتخانه جویی چنگ در زنار زن
1. چنگ در فتراک عشق هیچ بت رویی مزن
تا به شکرانهٔ نخست اندر نبازی جان و تن