ما کلاه خواجگی اکنون ز از سنایی غزنوی غزل 275
1. ما کلاه خواجگی اکنون ز سر بنهاده‌ایم
تا که در بند کله‌دوزی اسیر افتاده‌ایم
تا ما به سر کوی تو آرام گرفتیم از سنایی غزنوی غزل 276
1. تا ما به سر کوی تو آرام گرفتیم
اندر صف دلسوختگان نام گرفتیم
چشم روشن بادمان کز خود از سنایی غزنوی غزل 277
1. چشم روشن بادمان کز خود رهایی یافتیم
در مغاک خاک تیره روشنایی یافتیم
رورو که دل از مهر تو بد عهد از سنایی غزنوی غزل 278
1. رورو که دل از مهر تو بد عهد گسستیم
وز دام هوای تو بجستیم و برستیم
سر بر خط عاشقی نهادیم از سنایی غزنوی غزل 279
1. سر بر خط عاشقی نهادیم
در محنت و رنج اوفتادیم
ما فوطه و فوطه پوش دیدیم از سنایی غزنوی غزل 280
1. ما فوطه و فوطه پوش دیدیم
تسبیح مراییان شنیدیم
نه سیم نه دل نه یار داریم از سنایی غزنوی غزل 281
1. نه سیم نه دل نه یار داریم
پس ما به جهان چه کار داریم
آمد گه آنکه ساغر آریم از سنایی غزنوی غزل 282
1. آمد گه آنکه ساغر آریم
آواز چو عاشقان برآریم
ما عشق روی آن نگاریم از سنایی غزنوی غزل 283
1. ما عشق روی آن نگاریم
زان خسته و زار و دلفگاریم
خیز تا می خوریم و غم نخوریم از سنایی غزنوی غزل 284
1. خیز تا می خوریم و غم نخوریم
وانده روز نامده نبریم
خیز تا دامن ز چرخ هفتمین از سنایی غزنوی غزل 285
1. خیز تا دامن ز چرخ هفتمین برتر کشیم
هفت کشور را به دور ساغری اندر کشیم
ما قد ترا بنده‌تر از سرو از سنایی غزنوی غزل 286
1. ما قد ترا بنده‌تر از سرو روانیم
ما خد ترا سغبه‌تر از عقل و روانیم