دگر بار ای مسلمانان به از سنایی غزنوی غزل 228
1. دگر بار ای مسلمانان به قلاشی در افتادم
به دست عشق رخت دل به میخانه فرستادم
تا من به تو ای بت اقتدی کردم از سنایی غزنوی غزل 229
1. تا من به تو ای بت اقتدی کردم
بر خویش به بی دلی ندی کردم
دستی که به عهد دوست دادیم از سنایی غزنوی غزل 230
1. دستی که به عهد دوست دادیم
از بند نفاق برگشادیم
ما عاشق همت بلندیم از سنایی غزنوی غزل 231
1. ما عاشق همت بلندیم
دل در خود و در جهان چه بندیم
خیز تا ما یک قدم بر فرق این از سنایی غزنوی غزل 232
1. خیز تا ما یک قدم بر فرق این عالم زنیم
وین تن مجروح را از مفلسی مرهم زنیم
خیز تا بر یاد عشق خوبرویان از سنایی غزنوی غزل 233
1. خیز تا بر یاد عشق خوبرویان می زنیم
پس ز راه دیده باغ دوستی را پی زنیم
پسرا خیز تا صبوح کنیم از سنایی غزنوی غزل 234
1. پسرا خیز تا صبوح کنیم
راح را همنشین روح کنیم
خیز تا در صف عقل و عافیت از سنایی غزنوی غزل 235
1. خیز تا در صف عقل و عافیت جولان کنیم
نفس کلی را بدل بر نقش شادروان کنیم
گفتم از عشقش مگر بگریختم از سنایی غزنوی غزل 236
1. گفتم از عشقش مگر بگریختم
خود به دام آمد کنون آویختم
الا ای ساقی دلبر مدار از از سنایی غزنوی غزل 237
1. الا ای ساقی دلبر مدار از می تهی دستم
که من دل را دگرباره به دام عشق بربستم
من نصیب خویش دوش از عمر از سنایی غزنوی غزل 238
1. من نصیب خویش دوش از عمر خود برداشتم
کز سمن بالین و از شمشاد بستر داشتم
ترا دل دادم ای دلبر شبت از سنایی غزنوی غزل 239
1. ترا دل دادم ای دلبر شبت خوش باد من رفتم
تو دانی با دل غمخور شبت خوش باد من رفتم