غزلیات در دیوان اشعار سنایی غزنوی

1 روا داری که بی روی تو باشم ز غم باریک چون موی تو باشم

2 همه روز و همه شب معتکف‌وار نشسته بر سر کوی تو باشم

3 به جوی تو همه آبی روانست سزد گر من هواجوی تو باشم

4 اگر چشمم ز رویت باز ماند به جان جویندهٔ روی تو باشم

1 ای زلف تو تکیه کرده بر گوش ای جعد تو حلقه گشته بر دوش

2 ای کرده دلم ز عشق مفتون وی کرده تنم ز هجر مدهوش

3 چون رزم کنی و بزم سازی ای لاله رخ سمن بناگوش

4 گویند ترا مه قدح گیر خوانند ترا بت زره پوش

1 بر من از عشقت شبیخون بود دوش آب چشمم قطرهٔ خون بود دوش

2 در دل از عشق تو دوزخ می‌نمود در کنار از دیده جیحون بود دوش

3 ای توانگر همچو قارون از جمال عاشق از عشق تو قارون بود دوش

4 ای به رخ ماه زمین بی روی تو مونس من ماه گردون بود دوش

1 بیهوده چه شینید اگر مرد مصافید خیزید همی گرد در دوست طوافید

2 از جانب خود هر دو جهان هیچ مجویید جز جانب معشوق اگر صوفی صافید

3 چون مایه همی در پی یک سود بدادید آنگاه کنم حکم که در صرف صرافید

4 تا بر نکنید جان و دل از غیر دلارام دعوی مکنید صفوت و بیهوده ملافید

1 صنما تا بزیم بندهٔ دیدار توام بتن و جان و دل دیده خریدار توام

2 تو مه و سال کمر بسته به آزار منی من شب و روز جگر خسته ز آزار توام

3 گر چه از جور تو سیر آمده‌ام تا بزیم بکشم جور تو زیرا که گرفتار توام

4 زان نکردی تو همی ساخت بر من که ترا آگهی نیست که من سوختهٔ زار توام

1 در زلف تو دادند نگارا خبر دل معذورم اگر آمده‌ام بر اثر دل

2 یا دل بر من باز فرست ای بت مه رو یا راه مرا باز نما تو به بر دل

3 نی نی که اگر نیست ترا هیچ سر ما ما بی تو نداریم دل خویش و سر دل

4 چندین سر اندیشه و تیمار که دارد تا گه جگر یار خورد گه جگر دل

1 مارا مدار خوار که ما عاشقیم و زار بیمار و دلفگار و جدا مانده از نگار

2 ما را مگوی سرو که ما رنج دیده‌ایم از گشت آسمان وز آسیب روزگار

3 زین صعبتر چه باشد زین بیشتر که هست بیماری و غریبی و تیمار و هجر یار

4 رنج دگر مخواه و برین بر فزون مجوی ما را بسست اینکه برو آمدست کار

1 همواره جفا کردن تا کی بود ای دلبر پیوسته بلا کردن تا کی بود ای دلبر

2 من با تو دل یکتا وانگه تو ز غم تشنه چون زلف دوتا کردن تا کی بود ای دلبر

3 پیراهن صبر ما اندر غم هجرانت چون چاک قبا کردن تا کی بود ای دلبر

4 بی روی چو خورشیدت بیچاره سنایی را گردان چو سها کردن تا کی بود ای دلبر

1 ای ز خوبی مست هان هشیار باش ور ز مستی خفته‌ای بیدار باش

2 از شراب شوق رویت عالمی گشته مستانند هان هشیار باش

3 گر مه میخواره خوانندت رواست می به شادی نوش و بی تیمار باش

4 خویشتن‌داری کن اندر کارها خصم بر کارست هان بر کار باش

1 سکوت معنویان را بیا و کار بساز لباس مدعیان را بسوز و دور انداز

2 سکوت معنویان چیست عجز و خاموشی لباس مدعیان چیست گفتگوی دراز

3 مرا که فتنه و پروانهٔ بلا کردند هزار مشعلهٔ شمع با دلم انباز

4 به گرد خویش همی پرم و همی گویم گهی بسوزد آخر فذلک پرواز