من کیستم ای نگار چالاک از سنایی غزنوی غزل 216
1. من کیستم ای نگار چالاک
تا جامه کنم ز عشق تو چاک
ای بلبل وصل تو طربناک از سنایی غزنوی غزل 217
1. ای بلبل وصل تو طربناک
وی غمزت زهر و خنده تریاک
در زلف تو دادند نگارا خبر از سنایی غزنوی غزل 218
1. در زلف تو دادند نگارا خبر دل
معذورم اگر آمده‌ام بر اثر دل
ای ساقی خیز و پر کن آن جام از سنایی غزنوی غزل 219
1. ای ساقی خیز و پر کن آن جام
کافتاده دلم ز عشق در دام
هر شب نماز شام بود شادیم از سنایی غزنوی غزل 220
1. هر شب نماز شام بود شادیم تمام
کاید رسول دوست هلا نزد ما خرام
بس که من دل را به دام عشق از سنایی غزنوی غزل 221
1. بس که من دل را به دام عشق خوبان بسته‌ام
وز نشاط عشق خوبان توبه‌ها بشکسته‌ام
دلبرا تا نامهٔ عزل از وصالت از سنایی غزنوی غزل 222
1. دلبرا تا نامهٔ عزل از وصالت خوانده‌ام
ای بسا خون دلا کز دیده بر رخ رانده‌ام
برندارم دل ز مهرت دلبرا از سنایی غزنوی غزل 223
1. برندارم دل ز مهرت دلبرا تا زنده‌ام
ور چه آزادم ترا تا زنده‌ام من بنده‌ام
صنما تا بزیم بندهٔ دیدار از سنایی غزنوی غزل 224
1. صنما تا بزیم بندهٔ دیدار توام
بتن و جان و دل دیده خریدار توام
بستهٔ یار قلندر مانده‌ام از سنایی غزنوی غزل 225
1. بستهٔ یار قلندر مانده‌ام
زان دو چشمش مست و کافر مانده‌ام
تا بر آن روی چو ماه آموختم از سنایی غزنوی غزل 226
1. تا بر آن روی چو ماه آموختم
عالمی بر خویشتن بفروختم
از همت عشق بافتوحم از سنایی غزنوی غزل 227
1. از همت عشق بافتوحم
پا بستهٔ عشق بلفتوحم