ای من غلام عشق که روزی هزار از سنایی غزنوی غزل 156
1. ای من غلام عشق که روزی هزار بار
ر من نهد ز عشق بتی صد هزار بار
1. ای من غلام عشق که روزی هزار بار
ر من نهد ز عشق بتی صد هزار بار
1. جانا ز غم عشق تو من زارم من زار
از تودهٔ سیسنبر در بارم در بار
1. مارا مدار خوار که ما عاشقیم و زار
بیمار و دلفگار و جدا مانده از نگار
1. زهی حسن و زهی عشق و زهی نور و زهی نار
زهی خط و زهی زلف و زهی مور و زهی مار
1. ای سنایی خیز و در ده آن شراب بی خمار
تا زمانی می خوریم از دست ساقی بی شمار
1. زینهار ای یار گلرخ زینهار
بی گنه بر من مکن تیزی چو خار
1. ای نهاده بر گل از مشک سیه پیچان دو مار
هین که از عالم برآورد آن دو مار تو دمار
1. هر کرا در دل بود بازار یار
عمر و جان و دل کند در کار یار
1. چون رخ به سراب آری ای مه به شراب اندر
اقبال گیا روید در عین سراب اندر
1. ماهی که ز رخسارش فتنهست به چین اندر
وز طرهٔ طرارش رخنهست بدین اندر
1. غریبیم چون حسنت ای خوش پسر
یکی از سر لطف بر ما نگر
1. تا کی از ناموس هیهات ای پسر
بامدادان جام می هات ای پسر