امشب آن شمع شبافروز به کاشانهٔ کیست از سحاب اصفهانی غزل 85
1. امشب آن شمع شبافروز به کاشانهٔ کیست
روشن از ماه جهانتاب رخش خانهٔ کیست
خوش دولتی است وصل تو نعمت حیات از سحاب اصفهانی غزل 86
1. خوش دولتی است وصل تو نعمت حیات
اما دریغ ازین که بود هر دو بی ثبات
درین زمانه به هر گوشه بی زبانی هست از سحاب اصفهانی غزل 87
1. درین زمانه به هر گوشه بی زبانی هست
که بر زبان همه را از تو داستانی هست
جان کیست ندانم که در این شهر برایت از سحاب اصفهانی غزل 88
1. جان کیست ندانم که در این شهر برایت
ناکرده فدای همه جانها به فدایت
چسان سراغ تو گیرم ز خلق من که برایت از سحاب اصفهانی غزل 89
1. چسان سراغ تو گیرم ز خلق من که برایت
شدم هلاک وز غیرت نخواستم ز خدایت
ز جور یار و گردون دل غمین است از سحاب اصفهانی غزل 90
1. ز جور یار و گردون دل غمین است
که نه آن مهربان با من نه این است
در بساط عاشقی از عشق غیر از نام نیست از سحاب اصفهانی غزل 91
1. در بساط عاشقی از عشق غیر از نام نیست
می گساران را بجز شهد هوس در جام نیست
اشک من مانع آه سحری نیست که نیست از سحاب اصفهانی غزل 92
1. اشک من مانع آه سحری نیست که نیست
ورنه آه سحری را اثری نیست که نیست
آنرا که زهجر دردناک است از سحاب اصفهانی غزل 93
1. آنرا که زهجر دردناک است
یا چاره وصال یا هلاک است
همین نه غیر رخ یار دید و هیچ نگفت از سحاب اصفهانی غزل 94
1. همین نه غیر رخ یار دید و هیچ نگفت
که تنگ در بر خویشش گرفت و هیچ نگفت
حکایت لب شیرین عبارتت به عبارت از سحاب اصفهانی غزل 95
1. حکایت لب شیرین عبارتت به عبارت
چو آورم نچشد کام شهد غیر مرارت