گل گلزار گر از آب وگل آید از سحاب اصفهانی غزل 275
1. گل گلزار گر از آب وگل آید بیرون
گل مهر تو ز گلزار دل آید بیرون
...
آه که آخر نماند ای بت دمساز از سحاب اصفهانی غزل 276
1. آه که آخر نماند ای بت دمساز من
حسن بدانجام تو عشق خوش آغاز من
...
با جفا جوی او مشکل شود از سحاب اصفهانی غزل 277
1. با جفا جوی او مشکل شود دمساز من
ور کسی از عاشقان باوی بسازد باز من
...
مدعی را کرد یار خویشتن از سحاب اصفهانی غزل 278
1. مدعی را کرد یار خویشتن
تا کنم من فکر کار خویشتن
...
همین تا از نگاهی بی‌قرارم از سحاب اصفهانی غزل 279
1. همین تا از نگاهی بی‌قرارم می‌توان کردن
ز وصل خویش فکری هم به حالم می‌توان کردن
...
به زلف او همه دلهای دل از سحاب اصفهانی غزل 280
1. به زلف او همه دلهای دل فگاران بین
به بی قرار دگر جای بی قراران بین
...
ز خاک کویش ای دل گاه‌گاهی از سحاب اصفهانی غزل 281
1. ز خاک کویش ای دل گاه‌گاهی دیده روشن کن
وگر ز آن هم نه‌ای خرسند یاد از حسرت من کن
...
کس نگفت ای دل به این لیلی از سحاب اصفهانی غزل 282
1. کس نگفت ای دل به این لیلی و شان نظاره کن
همچو مجنون خویش را بر کوه و دشت آواره کن
...
چند خونش رود از دیده ی از سحاب اصفهانی غزل 283
1. چند خونش رود از دیده ی نمناک برون؟
کاش از سینه رود این دل صد چاک برون
...
بندد دل ار چنین خم مشکین از سحاب اصفهانی غزل 284
1. بندد دل ار چنین خم مشکین کمند او
ای صید دل مجوی خلاصی ز بند او
...
از اشک عاشقان که نماید از سحاب اصفهانی غزل 285
1. از اشک عاشقان که نماید به کوی تو
گیرم که باد خاک من آرد به سوی تو
...
مقصود دو مدعای من آمد از سحاب اصفهانی غزل 286
1. مقصود دو مدعای من آمد جفای تو
نبود رضای مدعی از مدعای تو
...