هرگز نیافت کس اثری در ترانهام از سحاب اصفهانی غزل 251
1. هرگز نیافت کس اثری در ترانهام
جز اینکه سوخت خار و خس آشیانهام
گر چه در باغ سر کوی تو ای گل خارم از سحاب اصفهانی غزل 252
1. گر چه در باغ سر کوی تو ای گل خارم
تا به کوی توام از باغ جنان بیزارم
گفتم از وصلش علاج درد روزافزون کنم از سحاب اصفهانی غزل 253
1. گفتم از وصلش علاج درد روزافزون کنم
روز وصلش دردم افزون شد ندانم چون کنم؟!
عمری امید وفا و مهر از آن دل داشتم از سحاب اصفهانی غزل 254
1. عمری امید وفا و مهر از آن دل داشتم
خویش را خرسند از این فکر باطل داشتم
به زیر تیغ از بس جان خود قابل نمیبینم از سحاب اصفهانی غزل 255
1. به زیر تیغ از بس جان خود قابل نمیبینم
ز شرم جان ناقابل سوی قاتل نمیبینم
چو فکر کوتهی عمر ای پسر کردم از سحاب اصفهانی غزل 256
1. چو فکر کوتهی عمر ای پسر کردم
حدیث زلف دراز تو مختصر کردم
پیغام تو را گر همه دل بود بریدم از سحاب اصفهانی غزل 257
1. پیغام تو را گر همه دل بود بریدم
یک بار نگفتم که ندامت نکشیدم
چون نیست بدل قوت فریاد گرفتم از سحاب اصفهانی غزل 258
1. چون نیست بدل قوت فریاد گرفتم
در رهگذرش جا ز پی داد گرفتم
کشم ار جور از او باز وفا میخواهم از سحاب اصفهانی غزل 259
1. کشم ار جور از او باز وفا میخواهم
بین چهها میکشم از یار و چهها میخواهم
جز خانه ی دل منزل جانانه ندانم از سحاب اصفهانی غزل 260
1. جز خانه ی دل منزل جانانه ندانم
کس را بجز او صاحب این خانه ندانم
چه غم گر در برش مهر خموشی بر دهن دارم از سحاب اصفهانی غزل 261
1. چه غم گر در برش مهر خموشی بر دهن دارم
که با او در میان از هر نگاهی صد سخن دارم
با خیالت به مراد دل خود در سخنم از سحاب اصفهانی غزل 262
1. با خیالت به مراد دل خود در سخنم
آه اگر چرخ جفا پیشه بداند که منم