غزلیات در دیوان اشعار سحاب اصفهانی

1 چه غم گر در بهاری بوسه ی او نقد جان دادم حیات بی ثباتی بهر عمر جاودان دادم

2 نشد هرگز به من مایل دل او بر خلاف من که غیر از او ندادم دل به کس تا آنکه جان دادم

3 تمام عمر صرف این و آن کردم، ستم کردم که گنج شایگانی را خود از کف رایگان دادم

4 نبودم دوست تا با او نبودم آسمان دشمن که جان دادم ز دست این چو دل بر دست آن دادم

1 دل که پیش دوست گوید خون شدم من کزو دورم چه گویم چون شدم

2 چون کمر بر قتلشان بستی چه شد؟ کز شمار عاشقان بیرون شدم

3 از دل ناکام و جان نامراد بر مراد خاطر گردون شدم

4 از جنون عشق لیلی طلعتی عاقبت سرگشته چون مجنون شدم

1 به خاک پاکم کنید چندی فغان و غوغا پس از هلاکم که شاید آن شوخ که یک ره آرد پی تماشا گذر به خاکم

2 تو را توهم از این که خاکم مباد باد آورد به کویت مرا تصور که از ترحم نمیدهی تو بباد خاکم

3 به حیرتم زین که شوق تیغت چگونه بیرون نیاید از دل چرا که از تیغ بی دریغت رسیده بر دل هزار چاکم

4 زعشق پاکم اسیر حرمان زمن بتانراو گر نه چندان حذر نبودی شدی ملوث هوس گر آلود به عشق پاکم

1 در هجر تو پروای دل زار ندارم من در غم خویشم به کسی کار ندارم

2 دانی که میان من و زهاد چه فرق است؟ فرقی که من از کار خود انکار ندارم

3 گربار به اغیار دهی گر نروم من زین گونه که من طاقت این کار ندارم

4 خاموشی من پیش تو از راه ادب نیست حرفی که کنم جرأت اظهار ندارم

1 پیش از این باری اگر در بزم یاری داشتم بر دل از رشک رقیبان نیز یاری داشتم

2 رفت خاک من به باد آنجا خوشا وقتی که من بر سر آن کوی از خود یادگاری داشتم

3 جان اگر آسان ندادم از گران جانی مدان زآن که در هنگام مردن انتظاری داشتم

4 اعتبار غیر را نبود در آن کو اعتبار کآنچه روزی داشت او من روزگاری داشتم

1 کجا اندیشه از چشم بد ایام می‌کردم؟ در ایامی که در میخانه می در جام می‌کردم

2 کنون نه وصل صیاد و نه امید گرفتاری به این روزم نشاند آن شکوه‌ها کز دام می‌کردم

3 به ظاهر از سر کوی تو می‌رفتم به شوق اما نگاه حسرتی سوی قفا هر گام می‌کردم

4 کنون دانم که هر عشقی که با غیر تو ورزیدم هوس بوده است و من بیهوده عشقش نام می‌کردم

1 چه غم که ریخته شد بال و پر ز سنگ توام که بی نیاز زبال از پر خدنگ توام

2 روی زمحفل من زود و دو دیر باز آیی هم از شتاب تو غمگین هم از درنگ توام

3 جهان به پیش نظر در غمت چنان تنگ است که کار بر دل تنگ از دهان تنگ توام

4 مباد ذوق اسیران چنگ عشق تو را اگر خیال رهایی بود ز چنگ توام

1 نیم جانی بود تا جا بود در میخانه‌ام پر نشد پیمانه تا خالی نشد پیمانه‌ام

2 از دل دیوانه‌ام دیوانه‌تر دانی که کیست؟ من که دایم در علاج این دل دیوانه‌ام

3 آورد هر چند خواب افسانه اما نایدت هرگز اندر دیده خواب ار بشنوی افسانه‌ام

4 از فریب خال او در دام زلفش دل فتاد مبتلای دام او دل گشت از این دانه‌ام

1 کی شکایت از دل بی رحم دلبر داشتم؟ گر چو او من هم دلی از سنگ در بر داشتم

2 نیست غم گر داده ام جان ز آنکه با خود کرده ام آن غمی کآن را زجان خویش خوش تر داشتم

3 دیدم استغنای او اکنون به زخمی راضیم ورنه من ز آن بی وفا امید دیگر داشتم

4 نیست افسوسی گرم در راه عشقت رفت سر لیک صد افسوس از آن شوری که در سر داشتم

1 گله تا حشر اگر زیار کنم شرح یک شمه از هزار کنم

2 چاره ی یأس شد زو عده ی وصل تا چه با درد انتظار کنم

3 روزگارم سیه تو کردی و من شکوه از جور روزگار کنم

4 بر در او چه جای نومیدیست به چه دل را امیدوار کنم؟