غزلیات در دیوان اشعار سحاب اصفهانی

1 مدعیان در پیم جمله کمین کرده اند آه که مهر مرا با تو یقین کرده اند

2 داغ غلامیش را من بدل خویش جا داده ام و خسروان زیب جبین کرده اند

3 رخ زمی سرخ کن سرخ بر غم سپهر خاصه که از سبزه سبز روی زمین کرده اند

4 برهمنان گشته اند گرنه از این بت خجل از چه بتانرا چنین گوشه نشین کرده اند

1 پیشتر کاین دل درون سینه ماوا کرده بود مهر روی خوبرویان دردلم جا کرده بود

2 آمدی سوی من و امشب نصیب غیر شد آسمان هر غم که بهر من مهیا کرده بود

3 نا کسی جز من بکویش بود می پنداشت یار میتوان با دیگری کرد آنچه با ما کرده بود

4 با دل و جانم غمت کرد آنچه با من در غمت این دل بی صبر و جان نا شکیبا کرده بود

1 از دست تست باده بکامم چنان لذیذ خون منت به کام بود آنچنان لذیذ

2 چون زاهد از کفش نستانم قدح که نیست غم ناگوار و باده زدست بتان لذیذ

3 دشنام اگر دهد عوض بوسه گوبده کان هم بود چو بوسه ی او ز آن دهان لذیذ

4 گر پیرم ار جوان، نکنم ترک می که، هست در کام پیر خوش به مذاق جوان لذیذ

1 تنها منم نه از همه کس خاکسارتر هر کس عزیزتر به بر اوست خوارتر

2 او زاشتیاق صحبت غیر است بیقرار من گشته ام زغیرت او بیقرارتر

3 زهر اجل به کام بود گرچه ناگوار نبود ولی ز زهر غمت ناگوارتر

4 از عشق آن نگار دل هر کسی فگار اما دل من از همه دلها فگارتر

1 از بس گرفته خو بخیالت دل صبور از غیبت تو نیز برد لذت حضور

2 بنمای روی خویش به بیگانه وقت مرگ حیف است کآرزوی تو را او برد به گور

3 نه تو مرا شناسی و نه من تو را زبس من بر رخت زشرم ندیدم تو از غرور

4 یا رب همیشه روی بد غیر دورباد از چشم یار و چشم بد از روی یار دور

1 آورده ام بکف باز زلف نگار دیگر با بیقرار دیگر دادم قرار دیگر

2 خطش دمید و رفتم از گلستان کویش چون این خزان ندارد از پی بهار دیگر

3 گر باز روزگارم خواهد که تیره سازد کو فرق دارد امروز با روزگار دیگر

4 آنکس که بود زین پیش در ششدرغم تو گو با حریف دیگر بازد قمار دیگر

1 کشیم بارز کویت به سوی یار دگر بر تو یابد اگر غیر بار بار دگر

2 من از جفای تو در کار جان سپردن و تو هنوز بهر هلاکم به فکر کار دگر

3 امید من ز تو امشب روا نشد گویا بود به راه تو چشم امیدوار دگر

4 اجل رسیده و وصل تو باز می طلبم من انتظار تو دارم تو انتظار دگر

1 بر آن سرم که دهم دل به دلنواز دگر که تا فزون کنم از عجز خویش ناز دگر

2 از این طبیب ندیدیم چاره به که رویم به چاره سازی دل سوی چاره ساز دگر

3 دگر چو شمع میفروز چهره زانکه فتاد به جانم آتشی از عشق جان گداز دگر

4 نوای ساز محبت به گوش من مسرای که خوش فتاده به گوشم سرود ساز دگر

1 دلش از عشق خون به سینه نگر می نابش در آبگینه نگر

2 مایلش دل بمهر کینه دلی است در دلش باز میل کینه نگر

3 کلبه اش ز آب دیده چون بحریست تن در آن بحر چون سفینه نگر

4 شده نازک ز تاب عشق دلش سنگ را زآتش آبگینه نگر

1 مردیم و دل ز دست غمش در فغان هنوز جان رفته و نرفته غم او زجان هنوز

2 با آنکه خاک شد تنم از دست آسمان دست جفاز من نکشد آسمان هنوز

3 دانی مگر که حسن تو زایل نشد ز خط کز عاشقان خود گذری سر گران هنوز

4 چندی اگر چه پیرو زاهد شدم زجهل دارم امید عفو ز پیر مغان هنوز