تو آن نئی که کسی از غمت از سحاب اصفهانی غزل 168
1. تو آن نئی که کسی از غمت هلاک شود
برون غم تواش از جان دردناک شود
...
خواب راحت شد از آن دیده از سحاب اصفهانی غزل 169
1. خواب راحت شد از آن دیده که سوی تو فتاد
خون فشان ماند نگاهی که به روی تو فتاد
...
تا روان اشک من از دیده از سحاب اصفهانی غزل 170
1. تا روان اشک من از دیده ی تر خواهد بود
خلق را ز آتش خویت چه اثر خواهد بود
...
آسمان هر ستمی با من می از سحاب اصفهانی غزل 171
1. آسمان هر ستمی با من می خواره کند
می فروشش به یکی جرعه ی می چاره کند
...
اگر آگه ز خزان باد بهاری از سحاب اصفهانی غزل 172
1. اگر آگه ز خزان باد بهاری نشود
سیل اشکش به بهار این همه جاری نشود
...
چندیست فلک را سر بیداد از سحاب اصفهانی غزل 173
1. چندیست فلک را سر بیداد نباشد
داند که تو را حاجت امداد نباشد
...
روزی که از سبو به قدح باده از سحاب اصفهانی غزل 174
1. روزی که از سبو به قدح باده خواستند
اسباب زندگی همه آماده خواستند
...
آن روز که او را غم خونین از سحاب اصفهانی غزل 175
1. آن روز که او را غم خونین کفنی بود
هر گوشه کجا در ره او همچو منی بود
...
روی تو جان فزا لب تو دلفریب از سحاب اصفهانی غزل 176
1. روی تو جان فزا لب تو دلفریب شد
وزجان من سکون وز دل هم شکیب شد
...
دل بدرد عشق اگر چندی گرفتارت از سحاب اصفهانی غزل 177
1. دل بدرد عشق اگر چندی گرفتارت کند
شاید از درد گرفتاران خبردارت کند
...
گلی کز آتش غیرت گلاب می‌سازد از سحاب اصفهانی غزل 178
1. گلی کز آتش غیرت گلاب می‌سازد
برای آن گل عارض گلاب می‌سازد
...
جز اینکه میل جفا و سر ستم از سحاب اصفهانی غزل 179
1. جز اینکه میل جفا و سر ستم دارد
دگر نگار من از دلبری چه کم دارد
...