متفرقات در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 در شکست دل ما سعی نه از تدبیرست پشت این لشکر آگاه، دم شمشیرست

2 خبر از صورت احوال جهان نیست مرا چشم حیرت زدگان آینه تصویرست

3 عافیت می طلبی ترک برومندی کن که سر سبز در اینجا علف شمشیرست

1 کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگیرد؟ که انگشت از اشارت کردنش چون شمع درگیرد

2 توان کردن به وحشت سرکشان را زیردست خود که کوه قاف را عنقا ز عزلت زیر پر گیرد

3 عقل کوته بین جدل با عشق سرکش می کند بوریا چین جبین در کار آتش می کند

4 از گریبان تجرد سر برون آورده ام بوی پیراهن دماغم را مشوش می کند

1 شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گنجد محیط بیکران در تنگنای جو نمی گنجد

2 فضای پرفشانی از برای بلبلان دارد اگر چه در حریم غنچه گل، بو نمی گنجد

1 سلاح جوهر ذاتی است شیرمردان را چه حاجت است به شمشیر تیزدستان را؟

2 ز خون هر دو جهان دست عشق مستغنی است چه احتیاج نگارست دست مرجان را؟

3 بر آن گروه حلال است دعوی همت که چین جبهه شمارند مد احسان را

1 غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد ز آب چشمه خورشید گرد می خیزد

2 ستاره در قدم او سپند می سوزد سبکروی که چو خورشید فرد می خیزد

1 مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود تا برافروخته از سیلی اخوان نشود

2 خواریی هست به دنبال خودآرایی را پرطاوس محال است مگس ران نشود

1 من کیم تا دست امیدم به آن دامن رسد؟ این مرا بس کز رهش گردی به چشم من رسد

2 نیست هر گوشی حریف ناله جانسوز من آتشی کو تا به فریاد سپند من رسد؟

1 ز ناز بوسه لب دلستان نداد مرا به لب رسید مرا جان و جان نداد مرا

2 به صبر گفتم ازان لب، دهن شود شیرین خط از کمین بدر آمد امان نداد مرا

1 تا خیال زلف او ره در دل دیوانه داشت از پر و بال پری جاروب این ویرانه داشت

2 شیشه ناموس من تا بر کنار طاق بود هر که سنگی داشت از بهر من دیوانه داشت

3 می شکست از خون من دایم خمار خویش را چشم مخموری که در هر گوشه صد میخانه داشت

1 مرا به نیم تبسم خراب کرد و گذشت نگاه گرم عنان را به خواب کرد و گذشت

2 فغان که دولت پا در رکاب خوبی را دو چشم ظالم او صرف خواب کرد و گذشت