متفرقات در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 تا خیال زلف او ره در دل دیوانه داشت از پر و بال پری جاروب این ویرانه داشت

2 شیشه ناموس من تا بر کنار طاق بود هر که سنگی داشت از بهر من دیوانه داشت

3 می شکست از خون من دایم خمار خویش را چشم مخموری که در هر گوشه صد میخانه داشت

1 در محبت کام نتوان بی دل خونخواره یافت غنچه خونها خورد تا چون گل دل صدپاره یافت

2 لنگر آسودگی دست مرا بر چوب بست تا به دست بسته روزی طفل در گهواره یافت

3 گریه شادی حجاب چهره مقصود شد بعد ایامی که چشمم رخصت نظاره یافت

1 پنجه غیرت دل پرویز را در هم شکست هر کجا حرفی ز شیرین کاری فرهاد رفت

1 به این عنوان اگر قامت کشد سرو دلارایت نماید طوق قمری جلوه خلخال در پایت

2 نخواهی از گزیدن مانع دندان من گشتن اگر دانی چه خون‌ها در جگر دارم ز لب‌هایت

1 هر کجا قامت دلدار به دعوی برخاست سرو چون زنگ ز آیینه قمری برخاست

2 عشق ازان برق که در خرمن مجنون انداخت دود اول ز سیه خانه لیلی برخاست

1 تار و پود فلک از ناله پیچیده ماست پیله اطلس گردون دل غم دیده ماست

2 نظر همت ما وسعت دیگر دارد آسمان مردمک چشم جهان دیده ماست

1 پیش ارباب خرد رسم تکلف باب است در خرابات مغان ترک ادب آداب است

2 عاشق صادق و پروای ملامت، هیهات صبح در سینه خود چاک زدن بی تاب است

3 هر که گیرد ز جهان گوشه عزلت طاق است هر که زین خلق به دیوار خزد محراب است

1 پیش اشکم که خروشنده تر از سیلاب است بحر را مهر خموشی به لب از گرداب است

2 تا ازان حسن رباینده نظر یافته است آب آیینه رباینده تر از سیلاب است

1 چشمت از گوشه میخانه بلاخیزترست پسته تنگ تو از بوسه شکرریزترست

2 در لطافت تن سیمین تو با خرمن گل یک قماش است، ولی از تو بانگیزترست

1 در شکست دل ما سعی نه از تدبیرست پشت این لشکر آگاه، دم شمشیرست

2 خبر از صورت احوال جهان نیست مرا چشم حیرت زدگان آینه تصویرست

3 عافیت می طلبی ترک برومندی کن که سر سبز در اینجا علف شمشیرست