متفرقات در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خویش نیست یک تن به تمامی چو من اندر فن خویش

2 سر مینای می و همت او را نازم که گرفته است گناه همه بر گردن خویش

3 این چه بخت است که هر خار که گل کرد از خاک در دل آبله من شکند سوزن خویش

1 ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو نخل رعنایی به بارآورده بالای تو

2 حق ما افتادگان را کی توان پامال کرد؟ بوسه من کارها دارد به خاک پای تو

1 غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قرار جغد از وحشت درین منزل نمی گیرد قرار

2 جان قدسی در تن خاکی دو روزی بیش نیست موج دریا دیده در ساحل نمی گیرد قرار

3 راهرو چون می تواند پشت بر دیوار داد؟ در بیابان طلب منزل نمی گیرد قرار

1 به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر بیرون چرا در بیضه آرد مرغ زیرک بال و پر بیرون؟

2 چو ملک دلنشین نیستی ملکی نمی باشد که از دلبستگی ز آنجا نمی آید خبر بیرون

3 ز فرش بوریا گردید خواب تلخ من شیرین ز بندیخانه نی صاف می آید شکر بیرون

1 نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی نشد که گوشه کاری به آفتاب نمایی

2 هوا چو ابر شود شیشه را به جلوه درآور مباد دختر رز را به آفتاب نمایی

1 عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای دیده ها را صدف در ثمین ساخته ای

2 ساده لوحی بود آیینه صد نقش مراد تو ز صد نقش به نامی چو نگین ساخته ای

1 ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در گوشی ندارد صفحه دوران چو من عاشق بناگوشی

2 مرا در قلزمی شور محبت می دهد جولان که باشد آسمان آنجا حباب خانه بر دوشی

1 باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر می کند در سینه کاوش تیر مژگان دگر

2 کشته آن دست و بازویم که در میدان عشق زخم را دل می دهد هر دم ز پیکان دگر

1 نوازش می کند بی حاصلان را آسمان کمتر به نخل بی ثمر دارد توجه باغبان کمتر

2 ز آه گرم من دل سخت تر گردید گردون را چه حرف است این که از آتش شود زور کمان کمتر

3 ندارد در درازی کوتهی دست دراز من به پا گر می دهم دردسر آن آستان کمتر

1 موجه ای کو که ز دریا نبود ما و منش؟ یا حبابی که نه از بحر بود پیرهنش

2 خبر یوسف گم گشته ما بی خبری است وقت آن خوش که نباشد خبر از خویشتنش