متفرقات در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد غوطه تا در خون نزد شمشیر صاحب دم نشد

2 نیست گوهر را به از گرد یتیمی کسوتی از غبار خط صفای چهره او کم نشد

3 از شکست خویش بالاتر نباشد هیچ فتح نیست استاد آن که از شاگرد خود ملزم نشد

1 عیدست مرگ دست به هستی فشانده را پروای باد نیست چراغ نشانده را

2 دل را ز اختلا گرانان سبک برآر دریاب زود این ته دیوار مانده را

1 به خودسازی بدل کن ای سیه دل خانه سازی را که جز گرد کدورت نیست حاصل خاکبازی را

2 هدف از تیر باران سینه پر رخنه ای دارد خطر بسیار باشد در کمین گردن فرازی را

3 مرا با حسن روزافزون او عیشی است بی پایان که در هر دیدنی می گیرم از سر عشقبازی را

1 هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد جز دل ما که به ناداده قناعت دارد

2 قد موزون ترا نیست به مشاطه نیاز مصرع سرو به تقطیع چه حاجت دارد؟

1 زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتند خون دل خوردم شراب آتشین پنداشتند

2 خط کشیدم بر سر سوداپرست خویشتن ساده لوحان جهان چین جبین پنداشتند

3 بدگمانی لازم بدباطنان افتاده است گوشه از خلق جهان کردم کمین پنداشتند

1 کسی را از بزرگان می رسد نخوت به درویشان که بر مبلغ فزاید از تواضع آنچه کم سازد

1 شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد تلخکامی ز لب ساغر ما می بارد

2 از دم تیغ تو آسوده دلان محرومند این رگ ابر همین بر سر ما می بارد

1 نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد؟ که چون نقش قدم افتاده ای در هر گذر دارد

2 شدم خاک و نیامد بر سر خاکم خدنگ او مگر از بال عنقا ناوک ناز تو پردارد؟

1 گر چنین ابروی او ره می زند اصحاب را رفته رفته طاق نسیان می کند محراب را

2 از شبیخون حوادث عشقبازان غافلند می کند خون در جگر صید حرم قصاب را

3 سیر چشمان خیال از فکر وصل آسوده اند می گزد می شیرمست پرتو مهتاب را

1 در چشم پاکبازان آن دلنواز پیداست آیینه صاف چون شد آیینه ساز پیداست

2 غیر از خدا که هرگز در فکر او نبودی هر چیز از تو گم شد وقت نماز پیداست

3 (هر چند جلوه او بیرون ازین جهان است در آبهای روشن آن سروناز پیداست)