نه چنان تنگ گرفته از صائب تبریزی دیوان اشعار 24
1. نه چنان تنگ گرفته است دل تنگ مرا
که برآرد ز کدورت می گلرنگ مرا
تا به کی دور بود از صائب تبریزی دیوان اشعار 25
1. تا به کی دور بود سایه ابراز سر ما؟
خشک باشد لب ما چون جگر ساغر ما
رخنه در سنگ کند از صائب تبریزی دیوان اشعار 26
1. رخنه در سنگ کند ناخن اندیشه ما
پنجه در پنجه الماس کند تیشه ما
صیقلی می شود از از صائب تبریزی دیوان اشعار 27
1. صیقلی می شود از زخم زبان سینه ما
دم شمشیر بود صیقل آیینه ما
رنگ بر روی گل آید از صائب تبریزی دیوان اشعار 28
1. رنگ بر روی گل آید ز وفاداری ما
سرو بر خویش ببالد ز هواداری ما
زهی رخ تو نموداری از صائب تبریزی دیوان اشعار 29
1. زهی رخ تو نموداری از بهشت خدا
نهال قد تو برهان عالم بالا
(مده ز دست درین از صائب تبریزی دیوان اشعار 30
1. (مده ز دست درین فصل جام صهبا را
که موج لاله به می شست روی صحرا را)
اسیر ساخت به یک از صائب تبریزی دیوان اشعار 31
1. اسیر ساخت به یک خنده نهان ما را
گشاده رویی گل کرد باغبان ما را
در زیر بار مهره از صائب تبریزی دیوان اشعار 32
1. در زیر بار مهره گل نیست دست ما
ز اشک تاک سبحه کند می پرست ما
غافل مشو ز رتبه از صائب تبریزی دیوان اشعار 33
1. غافل مشو ز رتبه شوق بلند ما
از ساق عرش (حلقه) رباید کمند ما
قانع به جرعه نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 34
1. قانع به جرعه نیست لب میگسار ما
میخانه را به آب رساند خمار ما
تا کی به شعله ای از صائب تبریزی دیوان اشعار 35
1. تا کی به شعله ای نزند جوش داغ ما؟
پیش از فتیله چند بسوزد چراغ ما؟