متفرقات در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 نیست ظرف راز عشق او حریم سینه را آب این گوهر به طوفان می دهد گنجینه را

2 در دل من نقش چون گیرد، که با خود می برد شوخی عکس تو دام جوهر آیینه را

1 سر به دیوار ندامت می زند تدبیر ما راه بیرون شد ندارد کوچه زنجیر ما

2 گریه های تلخ ما را چاشنی دیگر بود از شکر پیوسته لبریزست جوی شیر ما

1 کام خود از کوشش امید می گیریم ما بخت اگر باشد نبات از بید می گیریم ما

2 خون ما افتادگان را کی توان پامال کرد؟ خونبهای شبنم از خورشید می گیریم ما

1 تا ز زیر سنگ می آید برون مجنون ما محمل لیلی برون رفته است از هامون ما

2 عارفان را کنج تنهایی بود باغ و بهار در خم خالی چو می می جوشد افلاطون ما

1 ازان پیوسته می لرزد دل از پاس قدم ما را که ناموس سپاهی هست بر سر چون علم ما را

2 شکست دشمن عاجز دلی از سنگ می خواهد وگرنه نیست از خار ملامت پای کم ما را

1 (سپندی شد عقیق صبر در زیر زبان ما را به داغ تشنگی تا چند سوزی زان لبان ما را؟)

2 (کمان بیکار گردد چون هدف از پای بنشیند نه از رحم است اگر بر پای دارد آسمان ما را)

1 یکی صد شد ز گلچین برگ عشرت گلشن ما را حمایت کرد مور از برق آفت خرمن ما را

2 ز صرصر گر چه می پاشد ز هم جمعیت خرمن حصار عافیت شد باد دستی خرمن ما را

1 فروغ عارضت پروانه سازد شمع بالین را پر پرواز گردد چشم شوخت خواب سنگین را

2 ز تاراج هوسناکان بود ایمن گلستانت که شرمت پای خواب آلود سازد دست گلچین را

1 به خودسازی بدل کن ای سیه دل خانه سازی را که جز گرد کدورت نیست حاصل خاکبازی را

2 هدف از تیر باران سینه پر رخنه ای دارد خطر بسیار باشد در کمین گردن فرازی را

3 مرا با حسن روزافزون او عیشی است بی پایان که در هر دیدنی می گیرم از سر عشقبازی را

1 ز هجران که دارد لاله داغی دلسیاهی را؟ غزال دشت از چشم که دارد خوش نگاهی را؟

2 مکن در عشق منع دیده بیدار ما ناصح به خواب از دست نتوان داد ذوق پادشاهی را

3 ز شوق خال مشکینش به گرد کعبه می گردم که ره گم کرده خضری می شمارد هر سیاهی را

4 اگر فردای محشر عفو میر عدل خواهد شد که ثابت می کند بر خود گناه بی گناهی را