کام خود از کوشش از صائب تبریزی دیوان اشعار 12
1. کام خود از کوشش امید می گیریم ما
بخت اگر باشد نبات از بید می گیریم ما
تا ز زیر سنگ می از صائب تبریزی دیوان اشعار 13
1. تا ز زیر سنگ می آید برون مجنون ما
محمل لیلی برون رفته است از هامون ما
ازان پیوسته می از صائب تبریزی دیوان اشعار 14
1. ازان پیوسته می لرزد دل از پاس قدم ما را
که ناموس سپاهی هست بر سر چون علم ما را
(سپندی شد عقیق از صائب تبریزی دیوان اشعار 15
1. (سپندی شد عقیق صبر در زیر زبان ما را
به داغ تشنگی تا چند سوزی زان لبان ما را؟)
یکی صد شد ز گلچین از صائب تبریزی دیوان اشعار 16
1. یکی صد شد ز گلچین برگ عشرت گلشن ما را
حمایت کرد مور از برق آفت خرمن ما را
فروغ عارضت پروانه از صائب تبریزی دیوان اشعار 17
1. فروغ عارضت پروانه سازد شمع بالین را
پر پرواز گردد چشم شوخت خواب سنگین را
به خودسازی بدل از صائب تبریزی دیوان اشعار 18
1. به خودسازی بدل کن ای سیه دل خانه سازی را
که جز گرد کدورت نیست حاصل خاکبازی را
ز هجران که دارد از صائب تبریزی دیوان اشعار 19
1. ز هجران که دارد لاله داغی دلسیاهی را؟
غزال دشت از چشم که دارد خوش نگاهی را؟
نگه دارد خدا آن از صائب تبریزی دیوان اشعار 20
1. نگه دارد خدا آن سیمتن را از گزند ما!
که اخگر در گریبان دارد آتش از سپند ما
بزم عشق است میا از صائب تبریزی دیوان اشعار 21
1. بزم عشق است میا از در عادت به درون
شیوه مردم بیگانه سلام است اینجا
جان من رفتن ازین از صائب تبریزی دیوان اشعار 22
1. جان من رفتن ازین سینه بی کینه چرا؟
روی گردان شدن از صحبت آیینه چرا؟
گل روی تو چو شبنم از صائب تبریزی دیوان اشعار 23
1. گل روی تو چو شبنم نگران ساخت مرا
خار در پیرهن چشم تر انداخت مرا