باز دارم نعل از صائب تبریزی دیوان اشعار 455
1. باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر
می کند در سینه کاوش تیر مژگان دگر
ای ز رویت هر نظر از صائب تبریزی دیوان اشعار 456
1. ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر
در دل هر ذره ای خورشید سیمای دگر
نوازش می کند از صائب تبریزی دیوان اشعار 457
1. نوازش می کند بی حاصلان را آسمان کمتر
به نخل بی ثمر دارد توجه باغبان کمتر
با بخت تیره کوکب از صائب تبریزی دیوان اشعار 458
1. با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار؟
در روز ابر، بال هما را چه اعتبار؟
درویش خامش است از صائب تبریزی دیوان اشعار 459
1. درویش خامش است ز مبرم کشنده تر
از پشه هاست پشه خاکی گزنده تر
اقبال، گلی از از صائب تبریزی دیوان اشعار 460
1. اقبال، گلی از چمن نیت خیرست
زاغ ار به سرت سایه کند بال هما گیر
ای دل بی تاب زاری از صائب تبریزی دیوان اشعار 461
1. ای دل بی تاب زاری واگذار
گریه با ابربهاری واگذار
رزق نزدیکان از صائب تبریزی دیوان اشعار 462
1. رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن
از تردد در حرم باشد کبوتر بی نیاز
رنگ من کرده به از صائب تبریزی دیوان اشعار 463
1. رنگ من کرده به بال و پر عنقا پرواز
نیست ممکن که به چندین بط می آید باز
سرو از قد تو کسب از صائب تبریزی دیوان اشعار 464
1. سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز
خورشید از عذار تو حیرت کند هنوز
چون مسیحا فرد از صائب تبریزی دیوان اشعار 465
1. چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید باش
سوزن از خود دور کن در دیده خورشید باش
مست ناز من چنین از صائب تبریزی دیوان اشعار 466
1. مست ناز من چنین مغرور و بی پروا مباش
پادشاه عالمی، در حکم استغنا مباش