خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود از صائب تبریزی دیوان اشعار 395
1. خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود
دلسوزی رخ تو ز یادم نمی رود
دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود از صائب تبریزی دیوان اشعار 396
1. دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود
با برق، خار دست و گریبان چرا شود؟
آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود از صائب تبریزی دیوان اشعار 397
1. آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود
در دیده رشته های نگه جوی خون شود
عمرم به تلخکامی مل خرج می شود از صائب تبریزی دیوان اشعار 398
1. عمرم به تلخکامی مل خرج می شود
اشکم به رنگ لاله و گل خرج می شود
ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود از صائب تبریزی دیوان اشعار 399
1. ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود
ورنه مرا چه از دو سه دشنام می شود؟
از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود از صائب تبریزی دیوان اشعار 400
1. از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود
در زیر ابر برق به تمکین نمی شود
هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد از صائب تبریزی دیوان اشعار 401
1. هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد
خرمن به برق و خانه به سیلاب می دهد
گل بوی بی وفایی ارواح می دهد از صائب تبریزی دیوان اشعار 402
1. گل بوی بی وفایی ارواح می دهد
یادی ز کم بقایی ارواح می دهد
آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده است از صائب تبریزی دیوان اشعار 403
1. آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده است
خاکستر سپند، جلای تو می دهد
عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد از صائب تبریزی دیوان اشعار 404
1. عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد
صید رمیده دست به هر کس نمی دهد
هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید از صائب تبریزی دیوان اشعار 405
1. هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید
یک آفریده آتش این کاروان ندید
به جای قطره باران به کشت طالع ما از صائب تبریزی دیوان اشعار 406
1. به جای قطره باران به کشت طالع ما
ز آسمان ستم پیشه مور می آید