سحر که پرده ز از صائب تبریزی دیوان اشعار 360
1. سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند
( ) زلزله در ملک خاور اندازند
...
درست سازد اگر از صائب تبریزی دیوان اشعار 361
1. درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند
خوشم که عشق دلم را به یکدگر شکند
...
دلاوران که صف از صائب تبریزی دیوان اشعار 362
1. دلاوران که صف کارزار می شکنند
به خون گرم من اول خمار می شکنند
...
ترا که چتر زراندود از صائب تبریزی دیوان اشعار 363
1. ترا که چتر زراندود آفتاب بود
هلال عید به اندازه رکاب بود
...
ز هر نهال به قد از صائب تبریزی دیوان اشعار 364
1. ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود
نظر به قامت رعنای او پیاده بود
...
به تیغ هر که شود از صائب تبریزی دیوان اشعار 365
1. به تیغ هر که شود کشته پایدار شود
رسد چو قطره به دریا یکی هزار شود
...
ز درد می دل زهاد از صائب تبریزی دیوان اشعار 366
1. ز درد می دل زهاد با صفا نشود
که چشم آبله روشن به توتیا نشود
...
محنت مردم آزاده از صائب تبریزی دیوان اشعار 367
1. محنت مردم آزاده فزونتر باشد
بار دل لازمه سرو و صنوبر باشد
...
فیض در دامن صحرای از صائب تبریزی دیوان اشعار 368
1. فیض در دامن صحرای جنون می باشد
خاک این بادیه آغشته به خون می باشد
...
آب بر آتش هر بی از صائب تبریزی دیوان اشعار 369
1. آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند
چون رسد نوبت ما، دست به ما افشاند
...
ساده لوحان که از صائب تبریزی دیوان اشعار 370
1. ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده اند
غافل از جنت دربسته خلوت شده اند
...
سرزلف سخن آن از صائب تبریزی دیوان اشعار 371
1. سرزلف سخن آن روز به دستم دادند
که به هر مو چو سر زلف شکستم دادند
...