دارد سری به کاکل او هر سری که هست از صائب تبریزی دیوان اشعار 168
1. دارد سری به کاکل او هر سری که هست
دربند اوست هر دل غم پروری که هست
(در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 169
1. (در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست
در چشم ما غنودگیی هست، خواب نیست)
عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 170
1. عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست
این برق را به مشت گیا احتیاج نیست
بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 171
1. بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست
بر اعتدال لیل و نهار اعتماد نیست
در گلشن وجود ره بوالفضول نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 172
1. در گلشن وجود ره بوالفضول نیست
برگ خزان رسیده او بی اصول نیست
بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت از صائب تبریزی دیوان اشعار 173
1. بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت
صد حیف بر کتان تو مهتاب دست یافت
از ما به گفتگو دل و جان می توان گرفت از صائب تبریزی دیوان اشعار 174
1. از ما به گفتگو دل و جان می توان گرفت
این ملک را به تیغ زبان می توان گرفت
تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت؟ از صائب تبریزی دیوان اشعار 175
1. تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت؟
از بی تهی اشک نظرباز توان سوخت
رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است از صائب تبریزی دیوان اشعار 176
1. رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است
خط گرد گل روی تو دیوار بهشت است
رخسار تو شاداب تر از لاله طورست از صائب تبریزی دیوان اشعار 177
1. رخسار تو شاداب تر از لاله طورست
شبنم گل سیراب ترا دیده شورست
می بی نمک صحبت احباب حرام است از صائب تبریزی دیوان اشعار 178
1. می بی نمک صحبت احباب حرام است
می چیست، گر انصاف بود آب حرام است
آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است از صائب تبریزی دیوان اشعار 179
1. آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است
در آخر بازار، فروشنده کریم است