چون سویداست نهان در دل شب کوکب ما از صائب تبریزی دیوان اشعار 85
1. چون سویداست نهان در دل شب کوکب ما
خط بیزاری صبح است سواد شب ما
می تپد در جگر خاک همان طینت ما از صائب تبریزی دیوان اشعار 86
1. می تپد در جگر خاک همان طینت ما
شمع را شعله جواله کند تربت ما
چرخ خونخوار دلیرست به خونریزی ما از صائب تبریزی دیوان اشعار 87
1. چرخ خونخوار دلیرست به خونریزی ما
شش جهت پنجه شیرست به خونریزی ما
چه نسبت است به یوسف رخ نکوی ترا؟ از صائب تبریزی دیوان اشعار 88
1. چه نسبت است به یوسف رخ نکوی ترا؟
برید از دو جهان هر که دید روی ترا
مسنج با دل شب فیض صبح انور را از صائب تبریزی دیوان اشعار 89
1. مسنج با دل شب فیض صبح انور را
چه نسبت است به عنبر، بهار عنبر را؟
چه آتش است به جان این دل مشوش را؟ از صائب تبریزی دیوان اشعار 90
1. چه آتش است به جان این دل مشوش را؟
که می خورد چو می ناب خون آتش را
حذر ز ناخن الماس نیست داغ مرا از صائب تبریزی دیوان اشعار 91
1. حذر ز ناخن الماس نیست داغ مرا
که برگریز بود برگ عیش باغ مرا
فراغبال محال است راست کیشان را از صائب تبریزی دیوان اشعار 92
1. فراغبال محال است راست کیشان را
نشانه تنگ کند بر خدنگ میدان را
رخسار آتشین نپذیرد نقاب را از صائب تبریزی دیوان اشعار 93
1. رخسار آتشین نپذیرد نقاب را
می سوزد آفتاب قیامت سحاب را
گردد دو نیم، دل ز گلستان ملول را از صائب تبریزی دیوان اشعار 94
1. گردد دو نیم، دل ز گلستان ملول را
تیغ دو دم بود لب خندان ملول را
خال تو سوخت جان من غم سرشته را از صائب تبریزی دیوان اشعار 95
1. خال تو سوخت جان من غم سرشته را
آه است خوشه، دانه آتش برشته را
زخم زبان به جوش نیارد فسرده را از صائب تبریزی دیوان اشعار 96
1. زخم زبان به جوش نیارد فسرده را
نشتر سبک عنان نکند خون مرده را