یوسف از بی مهری اخوان به چاه افتاده است از صائب تبریزی دیوان اشعار 109
1. یوسف از بی مهری اخوان به چاه افتاده است
بی حسد نبود برادر گر پیمبرزاده است
تا دل از دستم شراب ارغوانی برده است از صائب تبریزی دیوان اشعار 110
1. تا دل از دستم شراب ارغوانی برده است
خضر را پندارم آب زندگانی برده است!
کی نسیم صبحدم با غنچه گل کرده است از صائب تبریزی دیوان اشعار 111
1. کی نسیم صبحدم با غنچه گل کرده است
آنچه با دل زخم شمشیر تغافل کرده است
بس که بر آن پیکر سیمین قبا چسبیده است از صائب تبریزی دیوان اشعار 112
1. بس که بر آن پیکر سیمین قبا چسبیده است
هر که او را در قبا دیده است، عریان دیده است!
تا دل بی تاب من گرم طلب گردیده است از صائب تبریزی دیوان اشعار 113
1. تا دل بی تاب من گرم طلب گردیده است
خار صحرای ملامت موی آتشدیده است
هر که با بی نسبتان گردد طرف، دیوانه است از صائب تبریزی دیوان اشعار 114
1. هر که با بی نسبتان گردد طرف، دیوانه است
روی گردانیدن اینجا حمله مردانه است
بی حیا گر غوطه در گوهر زند بی مایه است از صائب تبریزی دیوان اشعار 115
1. بی حیا گر غوطه در گوهر زند بی مایه است
شرم روی نیکوان را بهترین پیرایه است
آب حیوان با لب لعل تو خون مرده ای است از صائب تبریزی دیوان اشعار 116
1. آب حیوان با لب لعل تو خون مرده ای است
پیش تمکین تو حیرت آهوی رم خورده ای است
نغمه شیرین در مذاقم بی شراب تلخ نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 117
1. نغمه شیرین در مذاقم بی شراب تلخ نیست
زاهد خشکی است ساز آنجا که آب تلخ نیست
دل به صحبت ذوق خلوت دیده را در بند نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 118
1. دل به صحبت ذوق خلوت دیده را در بند نیست
این نهال خوش ثمر را حاجت پیوند نیست
جز حریم دل کز آب و گل در او آثار نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 119
1. جز حریم دل کز آب و گل در او آثار نیست
رو به هر جانب که می آری به جز دیوار نیست
گوش ناقص طینتان را پرده انصاف نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 120
1. گوش ناقص طینتان را پرده انصاف نیست
زین سبب در جام معنی جز می ناصاف نیست