مطالع در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 در کهنسالی ز نسیان شکوه کفر نعمت است هر چه از دل می برد یاد جوانی رحمت است

1 با دل پر خون برون زان زلف شبگون آمدن هست با دست تهی از هند بیرون آمدن

1 چرخ خونخوار دلیرست به خونریزی ما شش جهت پنجه شیرست به خونریزی ما

1 در تلاش آفرین افکار خود رنگین مکن گوش خود را کاسه دریوزه تحسین مکن

1 حاشا که طلبکار حق آرام پذیرد این راه نه راهی است که انجام پذیرد

1 به تمکینی ز جای خویش آن طناز می‌خیزد که می‌لرزد عرق بر چهره‌اش اما نمی‌ریزد

1 ز پیری حاصل من مد آه است که دود شمع کافوری سیاه است

1 می رسد هر دم مرا از نوخطان نیش دگر ریش هیهات است گردد مرهم ریش دگر

1 از خموشی ما ز دست هرزه نالان رسته ایم ما در منزل به روی خود ز بیرون بسته ایم

1 پهلو تهی ز ناوک آن دلربا مکن در استخوان مضایقه با این هما مکن