در چمن چون باغدار از صائب تبریزی دیوان اشعار 121
1. در چمن چون باغدار لاله گون خود گذشت
غنچه گل از سر یک مشت خون خود گذشت
...
بعد سالی در گلستان از صائب تبریزی دیوان اشعار 122
1. بعد سالی در گلستان جلوه‌ای گل کرد و رفت
خنده‌ای بر بی قراری‌های بلبل کرد و رفت
...
از دعا در صبح از صائب تبریزی دیوان اشعار 123
1. از دعا در صبح کام دل توان آسان گرفت
دست خود بوسید هر کس دامن پاکان گرفت
...
خبرها می دهد از صائب تبریزی دیوان اشعار 124
1. خبرها می دهد از می پرستی رنگ غمازت
گواه از خانه دارد غنچه خمیازه پردازت
...
مرا در چاه چون از صائب تبریزی دیوان اشعار 125
1. مرا در چاه چون یوسف وطن از مکر اخوان است
برادر گر پیمبرزاده باشد دشمن جان است
...
غرض از خوردن از صائب تبریزی دیوان اشعار 126
1. غرض از خوردن می مستی بالادست است
باده را هر که به اندازه خورد بدمست است!
...
ناله نی حدی قافله از صائب تبریزی دیوان اشعار 127
1. ناله نی حدی قافله ارواح است
این کمربسته، شبان گله ارواح است
...
پیر را قامت خم از صائب تبریزی دیوان اشعار 128
1. پیر را قامت خم سوی عدم راهبرست
این کمانی است که از تیر سبکسیرترست
...
(در خموشی لب از صائب تبریزی دیوان اشعار 129
1. (در خموشی لب من چهره گشای رازست
پشت این آینه از ساده دلی غمازست)
...
چشم مینا ز سیه از صائب تبریزی دیوان اشعار 130
1. چشم مینا ز سیه بختی ما خونریزست
ساغر از شکوه کم ظرفی ما لبریزست
...
بس که با سنگ ز از صائب تبریزی دیوان اشعار 131
1. بس که با سنگ ز سختی دل من یکرنگ است
سنگ بر شیشه من، شیشه زدن بر سنگ است
...
هر سر موی تو در از صائب تبریزی دیوان اشعار 132
1. هر سر موی تو در کاوش دل مژگان است
خط ریحان تو گیرنده تر از قرآن است
...