مطالع در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 باده لعلی ز لعل و شیشه از کان خوشترست بی تکلف شیشه می از بدخشان خوشترست

1 راحت مرگ فقیران ز اغنیا افزونترست کفش تنگ از پا برون کردن حضور دیگرست

1 نیست شاه آن کس که او را تاج گوهر بر سرست هر که را سد رمق هست از جهان، اسکندرست

1 صندل بی مغز عالم گرده دردسرست نوش این محنت سرا آهن ربای نشترست

1 آنچه ما را از شراب زندگی در ساغرست خوردنش خون دل است و ماندنش دردسرست

1 می شوم گل، در گریبان خار می افتد مرا غنچه می گردم، گره در کار می افتد مرا

1 بحر نتواند غبار غم ز دل شستن مرا چون گهر گرد یتیمی گشته جزو تن مرا

1 می گشاید ذکر بر رویت در الله را نیست جز این حلقه دیگر حلقه آن درگاه را

1 خط مشکین خواست عذر آن عذار ساده را سرمه ای در کار بود این چشم برف افتاده را

1 نیست سوی حق به جز تسلیم راهی بنده را جستجوی این گهر گم می کند جوینده را