مطالع در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 تازه رو زخم کهن از زخم های تازه شد غنچه را خمیازه گل باعث خمیازه شد

1 تا کی از عمامه خواهی کوس دانایی زدن؟ بر سر بازار شهرت طبل رسوایی زدن

1 یکی صد شد ز خط کیفیت چشم خراب تو مگر خط می کند بیهوشدارو در شراب تو؟

1 ز بس گفتار من از دل غبارآلود می‌خیزد چو بردارم قلم خط غبار از کلک من ریزد!

1 داغدار عشق را نور و صفای دیگرست در نظرها سنگ آتش را جلای دیگرست

1 از سرانجام عمارت خوشی از دلها رفت وسعت از دست و دل خلق به منزلها رفت

1 هیچ شریفی خسیس رای نباشد آتش یاقوت ژاژخای نباشد

1 هر چه جز حیرت دیدار بود نادانی است لوح محفوظ همین مرتبه حیرانی است

1 سلیمانی است حسن، انگشتری از حلقه مویش پریزادی است دست آموز، زلف آشنارویش

1 کم کم کن آشنا به لب زخم دشنه را سیراب می کنند به تدریج تشنه را