مطالع در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 چو ساخت قد ترا حلقه عمر پا به رکاب اشاره ای است که بر در زن از جهان خراب

1 یکی دو شد ز اجل ماتم روان غریب دوباره کور شود کور در مکان غریب

1 زردرویی می‌کشد مهر از ترنج غبغبت بوسه در پرواز می‌آید ز تحریک لبت

1 عمر چون از چل گذشت از وی وفا جُستن خطاست در نشیب از آب خودداری طمع کردن خطاست

1 حاصل ما از نظربازی نگاه حسرت است کشت ما را خوشه ای گر هست آه حسرت است

1 لعل جان بخش ترا خط دورباش آفت است نیل چشم زخم آب زندگانی ظلمت است

1 قسمت روشندلان از زندگانی کلفت است چشمه حیوان ز آه خود نهان در ظلمت است

1 در کهنسالی ز نسیان شکوه کفر نعمت است هر چه از دل می برد یاد جوانی رحمت است

1 بی دماغان را نرنجاندن به صحبت منت است پیش عزلت دوستان تقصیر خدمت، خدمت است

1 شیوه چشم کبود از چشم ها دلکشترست خانه چینی نما را آب و تاب دیگرست