گر می نمی ستانی از صائب تبریزی دیوان اشعار 421
1. گر می نمی ستانی ای زاهد ریایی
بستان ز چشم ساقی پیمانه خدایی
...
در حریمی که لب از صائب تبریزی دیوان اشعار 422
1. در حریمی که لب خود به شکرخنده گشایی
از لب بام کنند اهل هوس بوسه ربایی
...
بر گردن است خون از صائب تبریزی دیوان اشعار 423
1. بر گردن است خون دو صد کشته چون منش
خون خوردن است بوسه گرفتن ز گردنش
...
ماهی که عرض می از صائب تبریزی دیوان اشعار 424
1. ماهی که عرض می دهد از فلس، مال خویش
محضر کند درست به خون حلال خویش
...
از کرم آن کس که از صائب تبریزی دیوان اشعار 425
1. از کرم آن کس که شهرت است مرادش
کاسه دریوزه است دست گشادش
...
چون آتش است رغبت از صائب تبریزی دیوان اشعار 426
1. چون آتش است رغبت بی منتهای حرص
کز سوختن زیاده شود اشتهای حرص
...
با قد خم گشته از صائب تبریزی دیوان اشعار 427
1. با قد خم گشته روگردان مشو از راه حق
بر در دیگر مزن این حلقه جز درگاه حق
...
بی فسادی نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 428
1. بی فسادی نیست گر رو در صلاح آرند خلق
بهر خواب روز، شب را زنده می دارند خلق
...
مرو از راه به از صائب تبریزی دیوان اشعار 429
1. مرو از راه به احسان خسیسانه خلق
که گلوگیرتر از دام بود دانه خلق
...
نیست از گرد مذلت از صائب تبریزی دیوان اشعار 430
1. نیست از گرد مذلت متواضع را باک
هیچ کس پشت کمان را نرسانده است به خاک
...
برات رزق ترا از صائب تبریزی دیوان اشعار 431
1. برات رزق ترا از زراعت ایزد پاک
به خط سبز نوشته است بر صحیفه خاک
...
می کند عیب نمایان از صائب تبریزی دیوان اشعار 432
1. می کند عیب نمایان را هنرپرور کمال
تنگ چشمی می شود در دانه گوهر کمال
...