مطالع در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 بیداد آسمان چه خیال است کم شود زور کمان حلقه محال است کم شود

1 از باده چون عقیق تو سیراب می شود گوهر در آب خود چو شکر آب می شود

1 از خود گسسته، بار به دنیا نمی شود مریم گران ز حمل مسیحا نمی شود

1 از بانگ نی دلی که جراحت نمی شود بیدار از نسیم قیامت نمی شود

1 از تاج باج خواه فریدون حذر کنید از کاسه گدایی وارون حذر کنید

1 تقصیر میانش ز خم و پیچ ندارد حرفی است که گویند الف هیچ ندارد

1 حاشا که طلبکار حق آرام پذیرد این راه نه راهی است که انجام پذیرد

1 جز سرکشی از آدم بی درد چه خیزد؟ از خاک فرومایه به جز گرد چه خیزد؟

1 از شهد جهان جز غم و تشویش چه خیزد؟ از زاده زنبور به جز نیش چه خیزد؟

1 از موی چو کافور دلم بیت حزن شد سررشته خوشحالی من تار کفن شد