دلی که آب شد از از صائب تبریزی دیوان اشعار 301
1. دلی که آب شد از عشق برقرار بود
که گل گلاب چو گردید پایدار بود
...
دل از رفیق گرانجان از صائب تبریزی دیوان اشعار 302
1. دل از رفیق گرانجان ز عمر سیر شود
سفر به پای شتر هر که کرد پیر شود
...
به دست من کمر از صائب تبریزی دیوان اشعار 303
1. به دست من کمر نازک تو چون آید؟
مگر مرا ز کف دست مو برون آید
...
اگر ز دست تهی، از صائب تبریزی دیوان اشعار 304
1. اگر ز دست تهی، کام برنمی آید
چگونه بهله برون زان کمر نمی آید؟
...
نخلی که سرکشی از صائب تبریزی دیوان اشعار 305
1. نخلی که سرکشی نکند پایمال باد!
خون گل پیاده به گلچین حلال باد!
...
سیر شکوفه عقل از صائب تبریزی دیوان اشعار 306
1. سیر شکوفه عقل مرا زیر دست کرد
این ماهتاب روز، مرا شیرمست کرد
...
در گلشنی که حسن از صائب تبریزی دیوان اشعار 307
1. در گلشنی که حسن تو عارض جمال کرد
گل آب و رنگ خود عرق انفعال کرد
...
حسن از حجاب، از صائب تبریزی دیوان اشعار 308
1. حسن از حجاب، غصه و تشویش می خورد
شهباز چشم بسته دل خویش می خورد
...
با جسم کس به عالم از صائب تبریزی دیوان اشعار 309
1. با جسم کس به عالم بالا نمی رسد
دجال خرسوار به عیسی نمی رسد
...
دل از سفید گشتن از صائب تبریزی دیوان اشعار 310
1. دل از سفید گشتن مو ناامید شد
عالم سیه به چشمم ازین پی سفید شد
...
حسن تو زیردست از صائب تبریزی دیوان اشعار 311
1. حسن تو زیردست خط مشکبار شد
این مور رفته رفته سلیمان شکار شد
...
غلیان ز دودمان از صائب تبریزی دیوان اشعار 312
1. غلیان ز دودمان وجود آشکار شد
عالم پر از ستاره دنباله دار شد
...