من آن سیلم که از صائب تبریزی دیوان اشعار 229
1. من آن سیلم که منزل پیش راه من نمی گیرد
غبار از گرم رفتاری مرا دامن نمی گیرد
...
به ماتم هر که از صائب تبریزی دیوان اشعار 230
1. به ماتم هر که کام خود ز افغان تلخ می سازد
شکرخواب عدم را بر عزیزان تلخ می سازد
...
سیه مستان غفلت از صائب تبریزی دیوان اشعار 231
1. سیه مستان غفلت را فلک هشیار می سازد
درشتان را به گردش آسیا هموار می سازد
...
آب حیات آتش رخساره از صائب تبریزی دیوان اشعار 232
1. آب حیات آتش رخساره ها می است
باد مراد کشتی می نغمه نی است
...
حسنت هلال را از صائب تبریزی دیوان اشعار 233
1. حسنت هلال را به سر آسمان شکست
می خواست چله (را) بنشاند، کمان شکست
...
رخسار او مقید از صائب تبریزی دیوان اشعار 234
1. رخسار او مقید زلف بلند نیست
این صید پیشه را نظری با کمند نیست
...
ما را شکایت از از صائب تبریزی دیوان اشعار 235
1. ما را شکایت از سخن تلخ یار نیست
این گوشمال هیچ کم از گوشوار نیست
...
ما را کنار و بوس از صائب تبریزی دیوان اشعار 236
1. ما را کنار و بوس توقع ز یار نیست
دریای بی قراری ما را کنار نیست
...
در گریه بی رخت از صائب تبریزی دیوان اشعار 237
1. در گریه بی رخت مژه را اختیار نیست
در رشته گسسته گهر را قرار نیست
...
عمر عزیز قابل از صائب تبریزی دیوان اشعار 238
1. عمر عزیز قابل سوز و گداز نیست
این رشته را مسوز که چندان دراز نیست
...
گفتی نمی توان از صائب تبریزی دیوان اشعار 239
1. گفتی نمی توان ز لب دلستان گذشت
گر بگذری ز وادی جان می توان گذشت
...
از داغ تازگی از صائب تبریزی دیوان اشعار 240
1. از داغ تازگی جگر پاره پاره یافت
از آفتاب، صبح حیات دوباره یافت
...