در وجود ما شراب از صائب تبریزی دیوان اشعار 205
1. در وجود ما شراب تلخ باطل می شود
از زمین شور ما افسوس حاصل می شود
...
عمر اهل دولت از صائب تبریزی دیوان اشعار 206
1. عمر اهل دولت از احسان دو چندان می شود
رشته هستی دو تا از مد احسان می شود
...
آسمان افتادگان از صائب تبریزی دیوان اشعار 207
1. آسمان افتادگان را غمگساری می شود
گردش پرگار مرکز را حصاری می شود
...
خون می را از عروق از صائب تبریزی دیوان اشعار 208
1. خون می را از عروق تاک می باید کشید
انتقام خون خلق از خاک می باید کشید
...
ساغر می را به از صائب تبریزی دیوان اشعار 209
1. ساغر می را به دست می پرست ما دهید
خونی خمیازه ما را به دست ما دهید!
...
کجا چشم بد از از صائب تبریزی دیوان اشعار 210
1. کجا چشم بد از دود سپندم در گزند افتد؟
به بخت من گره در کار آتش از سپند افتد
...
به جز دندان کز از صائب تبریزی دیوان اشعار 211
1. به جز دندان کز آب زندگی چون آسیا گردد
کدامین آسیا دیدی که از آب بقا گردد؟
...
به عادت هر کجا از صائب تبریزی دیوان اشعار 212
1. به عادت هر کجا زهری است شیرین چون شکر گردد
به جز هجران که هر دم تلخی او بیشتر گردد؟
...
چنین از می گر از صائب تبریزی دیوان اشعار 213
1. چنین از می گر آن سیب زنخدان لاله گون گردد
سرانگشت سهیل از زخم دندان جوی خون گردد
...
طریق کفر و دین از صائب تبریزی دیوان اشعار 214
1. طریق کفر و دین در شاهراه دل یکی گردد
دو راه است این که در نزدیکی منزل یکی گردد
...
ز پرگویی دهان از صائب تبریزی دیوان اشعار 215
1. ز پرگویی دهان هرزه گویان باز می گردد
خموشی سرمه کوه بلند آواز می گردد
...
دلی دارم که از از صائب تبریزی دیوان اشعار 216
1. دلی دارم که از یاد طرب غمناک می گردد
سری دارم که بر گرد سر فتراک می گردد
...