تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 از پشیمانی سخن در عهد پیری می‌زنم لب به دندان می‌گزم اکنون که دندانم نماند

1 غم به قدر غمگسار از آسمان نازل شود زان غم من زود آخر شد که بی غمخواره‌ام

1 کم‌کم دل مرا غم و اندیشه می‌خورد این باده عاقبت سر این شیشه می‌خورد

1 مرا ز سیر چمن غم، ترا نشاط رسد تو خنده گل و من داغ لاله می‌بینم

1 دل ز بی‌عشقی درون سینه‌ام افسرده شد داغ این قندیل روشن در دل محراب ماند

1 خو به هجران کرده را ظرف شراب وصل نیست خشک لب می‌بایدم چون کشتی از دریا گذشت

1 ما ازین هستی ده روزه به جان آمده‌ایم وای بر خضر که زندانی عمر ابدست

1 کی در تن خاکی دل آگاه گذارند؟ یوسف نه عزیزی است که در چاه گذارند

1 نومید نیستیم ز احسان نوبهار هرچند تخم سوخته در خاک کرده‌ایم

1 ازسبکباران راه عشق خجلت می‌کشم بر کمر هر چند جای توشه دامن بسته‌ام