در عالم ایجاد از صائب تبریزی دیوان اشعار 1153
1. در عالم ایجاد من آن طفل یتیمم
کز شیر، به دشنام کند دایه خموشم
...
ز جوی شیر کردم از صائب تبریزی دیوان اشعار 1154
1. ز جوی شیر کردم تلخ بر خود خواب شیرین را
خجل چون کوهکن زین بازی طفلانه خویشم
...
کیست جز آینه از صائب تبریزی دیوان اشعار 1155
1. کیست جز آینه و آب درین قحط‌آباد
که کند گریه به روز سفر از دنبالم
...
در آشیان به از صائب تبریزی دیوان اشعار 1156
1. در آشیان به خیال تو آنقدر ماندم
که غنچه شد گل پرواز در پر و بالم
...
نسازد لن ترانی از صائب تبریزی دیوان اشعار 1157
1. نسازد لن ترانی چون کلیم از طور نومیدم
نمک پرورده عشقم، زبان ناز می‌دانم
...
به میزان قیامت، از صائب تبریزی دیوان اشعار 1158
1. به میزان قیامت، بیش کم، کم بیش می‌آید
زبان این ترازو را نمی‌دانم، نمی‌دانم
...
گل من از خمیر از صائب تبریزی دیوان اشعار 1159
1. گل من از خمیر شیشه و جام است پنداری
که چون خالی شدم از باده، خندیدن نمی‌دانم
...
ربوده است ز از صائب تبریزی دیوان اشعار 1160
1. ربوده است ز من اختیار، جذبهٔ بحر
عنان گسسته‌تر از رشته‌های بارانم
...
بیداری دولت از صائب تبریزی دیوان اشعار 1161
1. بیداری دولت به سبکروحی من نیست
هرچند که در چشم تو چون خواب گرانم
...
در هر که ترا از صائب تبریزی دیوان اشعار 1162
1. در هر که ترا دیده، به حسرت نگرانم
عمری است که من زنده به جان دگرانم
...
نه ذوق بودن از صائب تبریزی دیوان اشعار 1163
1. نه ذوق بودن و نه روی بازگردیدن
چو خنده بر لب ماتم‌رسیده حیرانم
...
شوم به خانه از صائب تبریزی دیوان اشعار 1164
1. شوم به خانه مردم، نخوانده چون مهمان؟
که من به خانه خود چون نخوانده مهمانم
...