چشم گشایش از خلق، نبود به هیچ بابم از صائب تبریزی دیوان اشعار 1081
1. چشم گشایش از خلق، نبود به هیچ بابم
در بزم بیسوادان، لب بسته چون کتابم
محرمی نیست در آفاق به محرومی من از صائب تبریزی دیوان اشعار 1082
1. محرمی نیست در آفاق به محرومی من
عین دریایم و سرگشته‌تر از گردابم
مکن ای شمع با من سرکشی، کز پاکدامانی از صائب تبریزی دیوان اشعار 1083
1. مکن ای شمع با من سرکشی، کز پاکدامانی
به یک خمیازه خشک از تو قانع همچو محرابم
گر شوی با خبر از سوز دل بیتابم از صائب تبریزی دیوان اشعار 1084
1. گر شوی با خبر از سوز دل بیتابم
دم آبی نخوری تا نکنی سیرابم
نگردید از سفیدیهای مو آیینه‌ام روشن از صائب تبریزی دیوان اشعار 1085
1. نگردید از سفیدیهای مو آیینه‌ام روشن
زهی غفلت که در صبح قیامت می‌برد خوابم
چهرهٔ یوسف ز سیلی گرمی بازار یافت از صائب تبریزی دیوان اشعار 1086
1. چهرهٔ یوسف ز سیلی گرمی بازار یافت
سایهٔ دستی ز اخوان وطن می‌خواستم!
چه شبها روز کردم در شبستان سر زلفش از صائب تبریزی دیوان اشعار 1087
1. چه شبها روز کردم در شبستان سر زلفش
که اوراق دل صد پاره را بر یکدگر بستم
به تکلیف بهاران شاخسارم غنچه می‌بندد از صائب تبریزی دیوان اشعار 1088
1. به تکلیف بهاران شاخسارم غنچه می‌بندد
اگر در دست من می‌بود، اول بار می‌بستم
از خود مرا برون بر، تا کی در این خرابات از صائب تبریزی دیوان اشعار 1089
1. از خود مرا برون بر، تا کی در این خرابات
مستی و هوشیاری، سازد بلند و پستم
چه با من می‌تواند شورش روز جزا کردن؟ از صائب تبریزی دیوان اشعار 1090
1. چه با من می‌تواند شورش روز جزا کردن؟
که از دل سالها دامان محشر بود در دستم
تهی شود به لبم نارسیده رطل گران از صائب تبریزی دیوان اشعار 1091
1. تهی شود به لبم نارسیده رطل گران
ز بس که ریشه دوانده است رعشه در دستم
جدا چو دست سبو از سرم نمی‌گردد از صائب تبریزی دیوان اشعار 1092
1. جدا چو دست سبو از سرم نمی‌گردد
ز بس به فکر تو مانده است زیر سر دستم