گلی که آفت پژمردگی از صائب تبریزی دیوان اشعار 1045
1. گلی که آفت پژمردگی نمی‌بیند
همان گل است که چینند از نظاره گل
...
هر که از حلقهٔ از صائب تبریزی دیوان اشعار 1046
1. هر که از حلقهٔ ارباب ریا سالم جست
هیچ جا تا در میخانه نگیرد آرام
...
جسم در دامن از صائب تبریزی دیوان اشعار 1047
1. جسم در دامن جان بیهده آویخته است
سیل در گوشهٔ ویرانه نگیرد آرام
...
چه سود ازین از صائب تبریزی دیوان اشعار 1048
1. چه سود ازین که چو یوسف عزیز خواهم شد؟
مرا که عمر به زندان گذشت و چاه تمام
...
کجاست نیستی از صائب تبریزی دیوان اشعار 1049
1. کجاست نیستی جاودان، که بیزارم
ازان حیات که گردد به سال و ماه تمام
...
خاکساری ز شکایت از صائب تبریزی دیوان اشعار 1050
1. خاکساری ز شکایت دهنم دوخته است
نقش پایم که به هر راهگذر ساخته‌ام
...
منم آن لاله از صائب تبریزی دیوان اشعار 1051
1. منم آن لاله که از نعمت الوان جهان
با دل سوخته و خون جگر ساخته‌ام
...
ازسبکباران از صائب تبریزی دیوان اشعار 1052
1. ازسبکباران راه عشق خجلت می‌کشم
بر کمر هر چند جای توشه دامن بسته‌ام
...
بر گرانباری از صائب تبریزی دیوان اشعار 1053
1. بر گرانباری من رحم کن ای سیل فنا
که من این بار به امید تو برداشته‌ام
...
تانظر از گل از صائب تبریزی دیوان اشعار 1054
1. تانظر از گل رخسار تو برداشته‌ام
مژه دستی است که در پیش نظر داشته‌ام
...
چون به داغ غربت از صائب تبریزی دیوان اشعار 1055
1. چون به داغ غربت من دل نسوزد سنگ را؟
خال موزونم که بر رخسار زشت افتاده‌ام
...
از بهشت افتاد از صائب تبریزی دیوان اشعار 1056
1. از بهشت افتاد بیرون آدم و خندان نشد
چون نگریم من که از دلدار دور افتاده‌ام
...