ای دیدهٔ گلچین از صائب تبریزی دیوان اشعار 1021
1. ای دیدهٔ گلچین به ادب باش که شبنم
از دور به حسرت نگران است در این باغ
...
از برگ سفر نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 1022
1. از برگ سفر نیست تهی دامن یک گل
آسوده همین آب روان است در این باغ
...
تیره بختی لازم از صائب تبریزی دیوان اشعار 1023
1. تیره بختی لازم طبع بلند افتاده است
پای خود را چون تواند داشتن روشن چراغ؟
...
صحبت ناجنس، از صائب تبریزی دیوان اشعار 1024
1. صحبت ناجنس، آتش را به فریاد آورد
آب در روغن چو باشد، می‌کند شیون چراغ
...
از ظلمت وجود از صائب تبریزی دیوان اشعار 1025
1. از ظلمت وجود که می‌برد ره برون؟
گر شمع پیش پای نمی‌داشت نور عشق
...
حیف فرهاد که از صائب تبریزی دیوان اشعار 1026
1. حیف فرهاد که با آنهمه شیرین‌کاری
شد به خواب عدم از تلخی افسانهٔ عشق
...
گر چه افسانه از صائب تبریزی دیوان اشعار 1027
1. گر چه افسانه بود باعث شیرینی خواب
خواب ما سوخت ز شیرینی افسانهٔ عشق
...
به زور عقل گذشتن از صائب تبریزی دیوان اشعار 1028
1. به زور عقل گذشتن ز خود میسر نیست
مگر بلند شود دست و تازیانهٔ عشق
...
پاکدامانی از صائب تبریزی دیوان اشعار 1029
1. پاکدامانی است باغ دلگشا آزاده را
یوسف بی جرم را از تنگی زندان چه باک؟
...
کشتی بی‌ناخدا از صائب تبریزی دیوان اشعار 1030
1. کشتی بی‌ناخدا را بادبان لطف خداست
موج از خودرفته را از بحر بی پایان چه باک؟
...
تو فکر نامهٔ از صائب تبریزی دیوان اشعار 1031
1. تو فکر نامهٔ خود کن که می‌پرستان را
سیاه نامه نخواهد گذاشت گریهٔ تاک
...
در وصال از حسرت از صائب تبریزی دیوان اشعار 1032
1. در وصال از حسرت سرشار من دارد خبر
هر که رادر پای گل، از دست جام افتد به خاک
...