تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 من آن شکسته پر و بال طایرم چون چشم کز آشیانه پریدن ز من نمی‌آید

1 آه ازین شورش که ناز دولت بیدار را از سبک قدران سنگین خواب می‌باید کشید

1 چون صبح اگر عزیمت صادق مدد کند آفاق را به یک دو نفس می‌توان گرفت

1 نسخهٔ مغلوط عالم قابل اصلاح نیست وقت خود ضایع مکن، بر طاق نسیانش گذار

1 عرق شرم مرا فرصت نظاره نداد دیده خون می‌خورد آن‌جا که نگهبانی هست

1 پیش ازان کز یکدگر ریزیم چون قصر حباب خیز تا چون موجهٔ دریا وداع هم کنیم

1 غافل کند از کوتهی عمر شکایت شب در نظر مردم بیدار، بلندست

1 صد بیابان درمیان دارند از بی نسبتی گر به ظاهر کوه باصحرا به هم پیوسته است

1 رسم است که از جوش ثمر شاخ شود خم ای پیر، ترا حاصل ازین قد دو تا چیست ؟

1 فکر شنبه تلخ دارد جمعه را بر کودکان من چسان غافل به پیری از غم فردا شوم؟