روزی که آه من از صائب تبریزی دیوان اشعار 961
1. روزی که آه من به هواداری تو خاست
در خواب ناز بود نسیم سحر هنوز
...
بدار عزت موی از صائب تبریزی دیوان اشعار 962
1. بدار عزت موی سفید پیران را
ز جای خویش به تعظیم صبحدم برخیز
...
درین جهان نبود از صائب تبریزی دیوان اشعار 963
1. درین جهان نبود فرصت کمر بستن
ز خاک تیره، کمر بسته چون قلم برخیز
...
از سر مژگان، از صائب تبریزی دیوان اشعار 964
1. از سر مژگان، نگاه حسرت ما نگذرد
عمر بال افشانی ما تا لب بام است و بس
...
از دل آگاه، در از صائب تبریزی دیوان اشعار 965
1. از دل آگاه، در عالم، همین نام است و بس
چشم بیداری که دیدم، حلقهٔ دام است و بس
...
چون نگردم گرد از صائب تبریزی دیوان اشعار 966
1. چون نگردم گرد سر تا پای او چون گردباد؟
پاکدامانی که می‌بینم بیابان است و بس
...
بید مجنونیم، از صائب تبریزی دیوان اشعار 967
1. بید مجنونیم، برگ ما زبان خامشی است
گل بچین از برگ ما، احوال بار ما مپرس
...
از دشمنان خود از صائب تبریزی دیوان اشعار 968
1. از دشمنان خود نتوان بود بی خبر
آخر ترا که گفت که از دوستان مپرس؟
...
سنگ و گوهر، دیده از صائب تبریزی دیوان اشعار 969
1. سنگ و گوهر، دیده حیران میزان را یکی است
امتیاز کفر و ایمان از من مجنون مپرس
...
در دیار ما که از صائب تبریزی دیوان اشعار 970
1. در دیار ما که جان از بهر مردن می‌دهند
آرزوی عمر جاویدان ندارد هیچ کس
...
ز گاهواره تسلیم از صائب تبریزی دیوان اشعار 971
1. ز گاهواره تسلیم کن سفینهٔ خویش
میان بحر بلا در کنار مادر باش
...
ای شاخ گل، به از صائب تبریزی دیوان اشعار 972
1. ای شاخ گل، به صحبت بلبل سری بکش
بسیار بر رضای دل باغبان مباش
...