فریب زندگی تلخ داد دایه مرا از صائب تبریزی دیوان اشعار 913
1. فریب زندگی تلخ داد دایه مرا
ز شکری که به طفلی مرا به کام کشید
زندگی با هوشیاری زیر گردون مشکل است از صائب تبریزی دیوان اشعار 914
1. زندگی با هوشیاری زیر گردون مشکل است
تا نگردی مست، این بار گران نتوان کشید
می‌زنم بر کوچهٔ دیوانگی در این بهار از صائب تبریزی دیوان اشعار 915
1. می‌زنم بر کوچهٔ دیوانگی در این بهار
بیش ازین خجلت ز روی کودکان نتوان کشید
یوسف ما در ترازو چند باشد همچو سنگ؟ از صائب تبریزی دیوان اشعار 916
1. یوسف ما در ترازو چند باشد همچو سنگ؟
ای به همت از زلیخا کمتران، غیرت کنید!
چه ماتم است ندانم نهفته در دل خاک؟ از صائب تبریزی دیوان اشعار 917
1. چه ماتم است ندانم نهفته در دل خاک؟
که رخ به خون جگر شسته لاله می‌روید
صحبت صافدلان برق صفت در گذرست از صائب تبریزی دیوان اشعار 918
1. صحبت صافدلان برق صفت در گذرست
هر چه دارید به می در شب مهتاب دهید
شاهی و عمر ابد هر دو به یک کس ندهند از صائب تبریزی دیوان اشعار 919
1. شاهی و عمر ابد هر دو به یک کس ندهند
ای سکندر، طمع از چشمهٔ حیوان بردار
به هر روش که توانی خراب کن تن را از صائب تبریزی دیوان اشعار 920
1. به هر روش که توانی خراب کن تن را
ازین ستمکده سیلاب را دریغ مدار
عاجز بود ز حفظ عنان دست رعشه دار از صائب تبریزی دیوان اشعار 921
1. عاجز بود ز حفظ عنان دست رعشه دار
وقت شباب دامن فرصت نگاه دار
یارب مرا ز پرتو منت نگاه دار از صائب تبریزی دیوان اشعار 922
1. یارب مرا ز پرتو منت نگاه دار
شمع مرا ز دست حمایت نگاه دار
پیر مغان ز توبه ترا منع اگر کند از صائب تبریزی دیوان اشعار 923
1. پیر مغان ز توبه ترا منع اگر کند
زنهار گوش هوش به آن خیره خواه دار
در زیر خرقه شیشهٔ می را نگاه دار از صائب تبریزی دیوان اشعار 924
1. در زیر خرقه شیشهٔ می را نگاه دار
این ماه را نهفته در ابر سیاه دار