مرا ز روز قیامت از صائب تبریزی دیوان اشعار 901
1. مرا ز روز قیامت غمی که هست این است
که روی مردم عالم دو بار باید دید!
...
شکسته حالی من از صائب تبریزی دیوان اشعار 902
1. شکسته حالی من پیش یار باید دید
خزان رنگ مرا در بهار باید دید
...
بنمایید به جز از صائب تبریزی دیوان اشعار 903
1. بنمایید به جز آینه و آب، کسی
که به دنبال سرم روز سفر می‌گرید
...
هر جا که کند گرد از صائب تبریزی دیوان اشعار 904
1. هر جا که کند گرد غم از دور سیاهی
زیر علم بادهٔ روشن بگریزید
...
از قید فلک بر از صائب تبریزی دیوان اشعار 905
1. از قید فلک بر زده دامن بگریزید
چون برق، ازین سوخته خرمن بگریزید
...
ماتمکدهٔ خاک از صائب تبریزی دیوان اشعار 906
1. ماتمکدهٔ خاک ،سزاوار وطن نیست
چون سیل، ازین دشت به شیون بگریزید
...
احوال من مپرس، از صائب تبریزی دیوان اشعار 907
1. احوال من مپرس، که با صد هزار درد
می‌بایدم به درد دل دیگران رسید
...
نیست از خونابه از صائب تبریزی دیوان اشعار 908
1. نیست از خونابه نوشان هیچ کس جز من به جا
ساغر یک بزم می‌باید مرا تنها کشید
...
آه ازین شورش از صائب تبریزی دیوان اشعار 909
1. آه ازین شورش که ناز دولت بیدار را
از سبک قدران سنگین خواب می‌باید کشید
...
مدتی سجادهٔ از صائب تبریزی دیوان اشعار 910
1. مدتی سجادهٔ تقوی به دوش انداختی
چند روزی هم سبو بر دوش می‌باید کشید
...
گلشن از نازک از صائب تبریزی دیوان اشعار 911
1. گلشن از نازک نهالان یک تن سیمین شده است
باغ را چون ابر در آغوش می‌باید کشید
...
میدان تیغ بازی از صائب تبریزی دیوان اشعار 912
1. میدان تیغ بازی برق است روزگار
بیچاره دانه‌ای که سر از خاک برکشید
...