تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 ز رنگ و بوی جهان قانعم به بی‌برگی خزان گزیده‌ام از نوبهار می‌ترسم

1 سر به هم آورده دیدم برگ‌های غنچه را اجتماع دوستان یکدلم آمد به یاد

1 چون غنچه این بساط که بر خویش چیده‌ای تا می‌کشی نفس، همه را باد برده است

1 از بهار نوجوانی آنچه برجا مانده است در بساط من، همین خواب گران غفلت است

1 به پیری، گفتم از دامان دنیا دست بردارم ندانستم که در خشکی شود این خار گیراتر

1 مجوی در سفر بیخودی مقام از من که در محیط، کمر باز می‌کند سیلاب

1 من در حجاب عشقم و او در نقاب شرم ای وای اگر قدم ننهد در میان شراب

1 از پاشکستگان چراغ است تیرگی زنگ کدورت از دل عاقل نمی‌رود

1 مسلمان می‌شمردم خویش را، چون شد دلم روشن ز زیر خرقه‌ام چون شمع صد زنار پیدا شد

1 نرمی ز حد مبر که چو دندان مار ریخت هر طفل نی سوار کند تازیانه‌اش