جایی نمی‌روی از صائب تبریزی دیوان اشعار 829
1. جایی نمی‌روی که دل بدگمان من
تا بازگشتن تو به صد جا نمی‌رود
...
از پاشکستگان از صائب تبریزی دیوان اشعار 830
1. از پاشکستگان چراغ است تیرگی
زنگ کدورت از دل عاقل نمی‌رود
...
هر جلوه‌ای که از صائب تبریزی دیوان اشعار 831
1. هر جلوه‌ای که دیده‌ام از سروقامتی
چون مصرع بلند ز یادم نمی‌رود
...
هیچ کس عقده‌ای از صائب تبریزی دیوان اشعار 832
1. هیچ کس عقده‌ای از کار جهان باز نکرد
هر که آمد گرهی چند برین کار افزود
...
می‌شود خون خوردن از صائب تبریزی دیوان اشعار 833
1. می‌شود خون خوردن من ظاهر از رخسار یار
از گلستان حسن سعی باغبان پیدا شود
...
می‌شود قدر سخن از صائب تبریزی دیوان اشعار 834
1. می‌شود قدر سخن سنجان پس از رفتن پدید
جای بلبل در چمن، فصل خزان پیدا شود
...
محراب صبح گوشهٔ از صائب تبریزی دیوان اشعار 835
1. محراب صبح گوشهٔ ابرو بلند کرد
ساقی مهل نماز صراحی قضا شود
...
به داد من برس از صائب تبریزی دیوان اشعار 836
1. به داد من برس ای عشق، بیش ازین مپسند
که زندگانی من صرف خورد و خواب شود
...
آن که از چشم تو از صائب تبریزی دیوان اشعار 837
1. آن که از چشم تو افکند مرا بی تقصیر
چشم دارم به همین درد گرفتار شود
...
عشق فکر دل افگار از صائب تبریزی دیوان اشعار 838
1. عشق فکر دل افگار ز من دارد بیش
دایه پرهیز کند طفل چو بیمار شود
...
می‌خوردن مدام از صائب تبریزی دیوان اشعار 839
1. می‌خوردن مدام مرا بی‌دماغ کرد
عادت به هر دوا که کنی بی‌اثر شود
...
بر گشاد دل من از صائب تبریزی دیوان اشعار 840
1. بر گشاد دل من دست ندارد تدبیر
به دریدن مگر این نامه ز هم باز شود
...