تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 برنمی‌آیم به رنگی هر زمان چون نوبهار سرو آزادم که دایم یک قبا باشد مرا

1 مرا ز کوی خرابات، پای رفتن نیست مگر به خانه برد محتسب به دوش مرا

1 دعوی سوختگی پیش من ای لاله مکن می‌شناسد دل من بوی دل سوخته را

1 بس که دیدم سردمهری از نسیم نوبهار باده خون مرده شد چون لاله در ساغر مرا

1 گر چو خورشید به خود تیغ زنم، معذورم طرفی نیست درین عالم نامرد مرا

1 با تهی‌چشمان چه سازد نعمت روی زمین؟ سیری از خرمن نباشد دیدهٔ غربال را

1 عنان به دست فرومایگان مده زنهار که در مصالح خود خرج می‌کنند ترا

1 کسی به موی نیاویخته است خرمن گل غم میان تو دارد به پیچ و تاب مرا

1 نمی‌بود اینقدر خواب غرور دلبران سنگین اگر می‌داشت آوازی، شکست شیشهٔ دل‌ها

1 نیست صائب ملک تنگ بی‌غمی جای دو شاه زین سبب طفلان جدل دارند با دیوانه‌ها