تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 دنیا به اهل خویش ترحم نمی‌کند آتش امان نمی‌دهد آتش‌پرست را

1 شبنم نکرد داغ دل لاله را علاج نتوان به گریه شست خط سرنوشت را

1 به دشواری زلیخا داد از کف دامن یوسف به آسانی من از کف چون دهم دامان فرصت را؟

1 ضیافتی که در آنجا توانگران باشند شکنجه‌ای است فقیران بی‌بضاعت را

1 درین زمان که عقیم است جمله صحبتها کناره‌گیر و غنیمت شمار عزلت را

1 در سر مستی گر از زانوی من بالین کنی بوسه در لعل شراب آلود نگذارم ترا

1 از نگاه خشک، منع چشم من انصاف نیست دست گل چیدن ندارم، خار دیوارم ترا

1 آنقدر همرهی از طالع خود می‌خواهم که پر از بوسه کنم چاه زنخدان ترا!

1 خنده چون مینای می کم کن، که چون خالی شدی می‌گذارد چرخ بر طاق فراموشی ترا

1 آنچنان کز خط سواد مردمان روشن شود سرمه گویاتر کند چشم سخنگوی ترا