تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 بر زمین ناید ز شادی پای من چون گردباد تا خس و خاشاک هستی را به هم پیچیده‌ام

1 خضر با عمر ابد پوشیده جولان می‌کند ما به این ده روزه عمر اظهار هستی می‌کنیم

1 دهن خویش به دشنام میالا زنهار کاین زر قلب به هر کس که دهی باز دهد

1 دل رمیده ما را به چشم خود مسپار سیاه مست چه داند نگاهبانی چیست

1 خواهد ثواب بت شکنان یافت روز حشر سنگین دلی که توبهٔ مارا شکسته است!

1 درین دو هفته که ما برقرار خود بودیم هزار دولت ناپایدار رفت به گرد

1 از دشمنان خود نتوان بود بی خبر آخر ترا که گفت که از دوستان مپرس؟

1 به احتیاط ز دست خضر پیاله بگیر مباد آب حیاتت دهد به جای شراب !

1 آستین بر هر چه افشاندیم، دست ما گرفت رو به ما آورد، بر هر چیز پشت پا زدیم

1 نیست آسان خون نعمتهای الوان ریختن برگریزان مکافات است دندان ریختن!